AZL/Erven Moerman - Arrest

AZL/Erven Moerman (HR 11-05-2001, NJ 2002, 36)

Feiten:

In het AZL werd vastgesteld dat Moerman baat zou hebben bij een implantatie van een automatische implanteerbare cardiale defibrillator (AICD). Budget liet dit echter niet toe, zodat het AZL er niet aan begon. Na contact met ziektekostenverzekeraar OZF ging het AZL onder twee voorwaarden toch akkoord. Alle kosten waren voor het OZF en de lokale ziektekostenverzekeraars moesten aanvaarden dat de kosten als buitenbudgettair werden aangemerkt. Aan de twee vereisten werd voldaan en het AZL ging over tot implantatie. De declaraties zijn echter niet voldaan aan het AZL, waarop AZL een vordering tot betaling instelde tegen OZF en de erven Moerman (Moerman zelf was ondertussen overleden). Vordering is door de Rb toegewezen. Het Hof was het met de Rb eens. Zij stelt dat de plaatsing van de AICD in strijd was met artikel 2 Wet Tarieven in de Gezondheidszorg (WTG) (dit artikel houdt in dat ter zake van een verrichting geen tarief in rekening mag worden gebracht dat niet is goedgekeurd door het COTG). Dit is een dwingendrechtelijke wettelijke bepaling, zodat de overeenkomst tot implanteren van de AICD een verboden strekking had, waardoor de overeenkomst nietig is. Op grond van artikel 6:210 lid 2 BW kan deze prestatie niet ongedaan gemaakt worden en heeft AZL daarom recht op vergoeding van de waarde van de prestatie. Aan het vereiste van artikel 6:210 lid 2 BW dat de ontvanger van de prestatie heeft ingestemd met een tegenprestatie is voldaan.

HR:

Rb en Hof hebben terecht geoordeeld dat de door het AZL geleverde prestatie, op grond van de overeenkomst verricht, inderdaad onder de WTG valt. Het AZL heeft dit wel gedaan en daarmee gehandeld in strijd met artikel 2 WTG. Niet het aangaan van de overeenkomst en de door het AZL verrichte prestatie zijn verboden, maar het in rekening brengen van een niet rechtsgeldig tarief (de strekking). Dan moet worden beoordeeld of de overeenkomst tot implantatie van de AICD nietig is op grond van strijd met de openbare orde.

Gezien alle omstandigheden en hetgeen het AZL en het OZF met hun handelswijze beoogden kan niet worden gezegd dat deze handelswijze strijd oplevert met de openbare orde (artikel 3:40 BW). De overeenkomst wordt dus niet door nietigheid getroffen, dit in tegenstelling tot hetgeen de Rb en het Hof naar voren brachten. De overeenkomst is dus geldig en verbindend, op grond hiervan is het OZF daarom verplicht de overeenkomst na te komen.