Alzheimer - Arrest

Hof Amsterdam 8 februari 2007, LJN AZ8646

(Alzheimer)

Twee zonen klagen dat de notaris in opdracht van hun vader een akte houdende huwelijkse voorwaarden en een akte houdende wijziging testament heeft gepasseerd, terwijl hun vader niet meer wils- en handelingsbekwaam was. De oud-notaris stelt dat, gelet op diens geheimhoudingsplicht en het Wna-belanghebbendebegrip klagers niet-ontvankelijk moeten worden verklaard.       

Het hof overweegt als volgt: 

Ofschoon klagers noch bij de akte houdende huwelijkse voorwaarden, noch bij de akte houdende wijziging testament partij zijn en zij niet kunnen worden aangemerkt als belanghebbenden bij de genoemde akten in de zin van artikel 49 Wna, is voor de vraag wie het recht heeft een klacht in te dienen een verwijzing naar het (rechtstreeks) belanghebbendebegrip in artikel 49 en 49b Wna te beperkt. Er zijn immers situaties denkbaar waarin ook diegenen belanghebbenden kunnen zijn die niet met zoveel woorden vallen onder de categorieën genoemd in die artikelen. Of een dergelijke situatie zich voordoet, is afhankelijk van de omstandigheden van het geval. In de onderhavige situatie klagers kunnen worden aangemerkt als belanghebbenden.

In zijn algemeenheid strekt de geheimhoudingsplicht van een notaris zich niet uit tot de wijze waarop een notaris te werk gaat. Het is zeer wel mogelijk voor een notaris om te beschrijven op welke wijze hij zich een oordeel heeft gevormd over de wilsbekwaamheid van een cliënt, zonder zijn geheimhoudingsplicht te schenden.

Onder de concrete omstandigheden van het geval is het hof van oordeel dat de oud-notaris, behalve dat hij de accountant van vader en zijn kantoorgenoot heeft gevraagd naar hun oordeel omtrent de wilsbekwaamheid van vader – beiden onmiskenbaar geen deskundigen op het gebied van de ziekte van Alzheimer – ook een deskundige, bijvoorbeeld een arts met genoegzame kennis op het gebied van de ziekte van Alzheimer, had moeten raadplegen alvorens zijn eigen oordeel over de wilsbekwaamheid van vader vast te stellen. Daaraan doet niet af dat in het protocol beoordeling wilsbekwaamheid, zoals dit door de Koninklijke Notariële Beroepsorganisatie in mei 2006 is vastgesteld, geen bepaling meer voorkomt omtrent het inschakelen van een dergelijke deskundige.