Toen ik bij Prime Trust aankwam bleek het guesthouse waar ik 2 maanden zou verblijven, boven een net opgestart huis voor meisjes te zitten. Ik noem het expres een huis, en geen weeshuis, omdat de meisjes die er wonen niet altijd wees zijn. Sommige hebben ouders, maar deze leven op straat en kunnen niet voor hun kinderen zorgen. Of de kinderen worden mishandeld en daarom bij hun ouders weggehaald.
Dit huis heet Janani Home en is opgezet door Prime Trust en toen ik daar aan kwam, woonden er 7 meisjes, met de bedoeling dat dit er in het jaar 2013 nog 10 zouden worden en in het jaar 2014 20 meisjes.
Echter, daar was eigenlijk helemaal geen geld voor. De meisjes sliepen op de grond, moesten op blote voeten naar school of de daycare, liepen in kleren waarvan de ritsen kapot waren en gaten in zaten. Gevarieerd voedsel aten ze niet, geen fruit of groenten, alleen rijst of Indiase broden met een prutje. In de weekenden en vakanties verveelden ze zich dood, want van speelgoed was al helemaal geen sprake, evenals van boeken of iets dergelijks voor hun algemene ontwikkeling.
Elke ochtend en middag hielpen wij mee in Janani Home, met de dagelijkse verzorging van de meisjes, en met hun huiswerk etc.

We hebben voor Janani Home 4 stapelbedden kunnen kopen, beddengoed, kussens, handdoeken, ondergoed, kleding, schoenen, speelgoed (barbies, puzzels, ballen, duplo, plastic kooksetje, plastic fruit), schriften, schrijfgerei, nagellak (het blijven ten slotte meisjes), twee kasten (voor alle spullen en voor de documenten van de meisjes), boeken (waaronder zelf-leesboekjes in het Tamil en in het Engels, voorleesboeken en een paar mooie kinderencyclopedieën).
De kindjes waren ontzettend blij en ook de stafleden van Prime Trust zijn ons heel erg dankbaar.