Hoewel Tinbergen, Lorenz en andere wetenschappers hebben aangekaart dat de voornaamste contributie van de gedragsbiologie (ook wel ethologie genoemd) de biologische analyse van dierengedrag gebaseerd op observaties in een natuurlijke setting is, waren er tot nu toe slechts weinig mainstream gedragsbiologen die deze concepten daadwerkelijk toepasten op hondengedrag. Gedragsbiologen richtten hun volle aandacht in de afgelopen jaren op allerhande diersoorten, van stekelbaarsjes en bijen tot een grote verscheidenheid aan aapachtigen, maar aan honden werd binnen de gedragsbiologie tot voor kort gek genoeg relatief weinig aandacht besteed.