In de Verenigde Staten is de lifetime prevalentie van middelenmisbruik en -afhankelijkheid ongeveer 15% van de bevolking. Wanneer tabak wordt inbegrepen in deze schatting, komt het neer op 45%. Deze prevalentie is relatief stabiel gebleven over de afgelopen tien tot twintig jaar.Verslaving is niet altijd hetzelfde als afhankelijkheid. Een verslaving is het gevolg van specifieke neurale veranderingen die het gevolg zijn van het gebruik van drugs. Het gaat hierbij om drugs die invloed hebben op de dopamine activiteit in de mesolimbische en mesocorticale systemen. Niet alle drugs die zorgen voor een afhankelijkheid produceren deze neurale veranderingen. Alcohol, cocaïne, amfetamine, opiaten en tabak doen dit onder andere wel.Verslaving kan plots ontstaan of het kan zich juist ontwikkelen door de jaren heen. De rode draad bij verslaving is het patroon van vernieling in het persoonlijke en gezinsleven van de verslaafde. Mensen met een verslaving ontkennen de pijn die ze anderen aandoen alsmede de negatieve financiële en fysieke gevolgen die de verslaving heeft. Alcoholverslaving is onder andere comorbide met depressie, bipolaire stoornis en angststoornissen. Behandeling van middelenmisbruik is niet vaak succesvol en wordt zelden voltooid bij een eerste poging. De DSM-IV-tr maakt geen onderscheid tussen drugsafhankelijkheid en drugsverslaving. Drugsverslavingsstoornissen worden geclassificeerd door de mate van verslechtering en door de aanwezigheid van tolerantie en/of ontwenningsverschijnselen. Een individu kan dus afhankelijk zijn van een middel, zonder een stoornis te hebben. De diagnose van een middelenafhankelijkheidsstoornis vervangt een middelenmisbruikstoornis, waarbij het een vereiste is dat de additionele symptomen voor langere tijd aanwezig zijn. Als dit (nog) niet het geval is, is er dus sprake van een...