Hoorcollege aantekeningen 2016/2017 Gender, Etniciteit en Cultuurkritiek

Disclaimer: Aantekeningen uit eigen collectie, houdt rekening met spelfouten en foutief taalgebruik.

 

HC 1 GEC

 

Trump 

Als je terugdenkt aan het beeld dat trump oproept van mannelijkheid, en wat we kunnen zeggen over de staat van mannelijkheid in de vs is dat dan een ideaal? Om te begrijpen wat er op de verkiezingsuitslag is te duiden, naast verandering stond Trump voor hoop (mensen die dachten geen invloed meer te hebben), maar er is nog een idee; male stupidity—het gaat niet meer om feiten maar om gut feeling, stupiditeit wordt ingezet als een vorm van kracht.  Trump is een media maker en is zich ook bewust van hoe media werkt. Als we gaan kijken naar het presidentschap via genderstudies gaan kijken kunnen we het meteen plaatsen in de geschiedenis en opkomst van het feminisme. 

De eerste: gelijke rechten publiek domein, Trump vs Clinton vanuit het perspectief van gelijkheid denken – er was een reëel kans dat Clinton de eerste vrouwelijke president zou worden, een vrouwelijke president was een mogelijkheid. Mannen en vrouwen zouden gelijk zijn want ze was presidents kandidaat dus dat is geen issue meer. 

De tweede golf: kritiek op eerste golf, de eerste had alleen een papieren werkelijkheid waargemaakt (stemrecht) maar binnen de tweede golf vonden ze dat niet ver genoeg gaan in het prive domein was nogsteeds het mannelijk perspectief dominant (abortus), vanuit dat perspectief werd er kritiek geuit over de vrouw die zich moet verhouden aan de man. Als we het over clinton hebben dan zeggen we al vrouwelijke kandidaat blijkbaar is president een mannelijke term, want je moet het toevoegen.

Derde golf eind jaren 90: stap naar niet zozeer verschil tussen man en vrouw. Maar de derde golf die wil kijken wat zijn mannelijke en vrouwelijke normen en hoe kunnen we deconstueren en kapot maken. Kijken naar wat het discour is over trump bijvoorbeeld, hoe kunnen we uit die naratieven die er over hem bestaan wat voor normen kunnen we daaruit herkennen en bekritiseren. 

Zie filmpje

There was a gender aspect in the whole 2016 campaign and this was nota bout feminism, but about trump being masculine and the fact that he is being taken serious by a large part of the country. It is not a coincidence that he got most of his votes from white male voters. Choosing a president is not only choosing a set of policies it is also choosing a personality. He is not a good Christian, so why are Christians voting for him is this because of the authoritarian position he takes? Yes, definitely white male authority is a large aspect in the evangelical Christian church. 

 

Uitdraging van gender—hoe hij zich kleed en presenteert als witte mannelijkheid. Dit is niet los te koppelen van het structurele niveau, wat maatschappijen ordent (samenleving die last heft van globalisering, feminisering) een ander analyseniveau ligt op het niveau van individu, die wij op persoonlijke levenssfeer maken. 

Wat vooral op viel was trump zijn pet en de slogan make Amerika great again. Als hem werd gevraagd wat is great dan was er geen goed antwoord maar verschillende referentiekaders wat great was bijvoorbeeld koloniale geschiedenis, maar ook een context van industrialisatie van fabrieken van productie op eigen grond gebied, terug naar witte mannelijke arbeiders context. Hij wil ook terug naar white america, inferieure gedrag van zwarte amerikanen en hun bijdrage aan de economie, maar ook de vrouwen organisaties zouden moeten teruggeroepen worden omdat man de cornerstone van de samenleving moest worden weer. 

 

Representatie is een van de vertrekpunten. Als je een analyse maakt van een beeld etc. Kan dat op twee niveaus. Op beschrijvend niveau beschrijven van wat je ziet of leest etc. Darstellung. En ten tweede hoe wordt er gesproken namens een persoon/groep. In de meme bijvoorbeeld al muslims are a danger to us citizens betekend al dat moslims geen us citizens zijn. Niveau van vertredung?.  

 

Trump geeft strategisch een voordracht van zijn mannelijkheid, door bijvoorbeeld een pet op te doen. Een onderliggend idee of concept is het idee dat gender en etniciteit religie of sociale klasse gezien kunnen worden als een sociale constructie. Het feit dat trump een mannelijk ideaal presenteert is niet te herleiden naar zijn biologische man zijn maar des te meer naar de manier waarop hij mannelijkheid uitdraagt. De pet als autoritair militaristische mannelijkheid.  We doen vrouwelijkheid: je wordt niet als vrouw geboren maar je gedraagd je als vrouw (ofzo?).

 

Hegemoniale mannelijkheid: wat witte mannelijkheid in de vs is.Trump gebruikt dit en zet zich neer als hoe mannelijkheid in de vs is of zou moeten worden gezien. Die vorm van mannelijkheid wordt ook het meest geassocieerd met een positie van macht en autoriteit. 

Mannelijkheid moet continu herbevestigd worden. En dat zie je aan hoe trump zich steeds weer afzette tegen andere kandidaten en Obama. Trump deed vaak kleinerend over Obama, ook over lichamelijke karakteristieken. Er werden beelden van Obama door de campagne gebruikt van Obama als dieren en kindervriend om te laten zien waar trump niet voor staat. Dit is een leidmotief binnen de campagne: niet waar Trump voor staat maar alleen waar trump niet voor staat. Constant de verwijzing naar Trump als een soort seks magneet, in groot contrast tot Obama, als een echt aantrekkelijke man wordt niet niet geassocieerd met baby’s en dieren. 

Nadenken over tegenstellingen tussen man en vrouw, je kunt denken in beelden die je hebt over mannen en vrouwen, mannelijkheid wordt altijd laten zien door wat mannelijkheid niet is dus vrouwelijkheid. De man wordt superieur geacht van de vrouw. Deze tegenstellingen zijn een belangrijke tool om cultuur en media te bekijken. Hoe gender rollen geconstrueerd worden maar ook religieuze verschillen. 

 

Hoe wordt de dominantie gecreëerd en wat voor normen worden steeds bevestigd, het meest fascinerend is dat als uitspraken ge bekritiseerd worden dan wordt het weggewuifd (kleedkamer praat). Wie doet de uitspraken en op welke manier passen ze in de gender hiërarchie als je kijkt naar een discours, wie is het subject en wie is het object. Wie heeft de macht uitspraken te doen en normen te creëren?

Als we na gaan denken dat oké het is zo in Amerika dat ras niet zo zeer een issue meer is maar sekse blijkt een brug te ver, dan is het belangrijk om cultuuruitingen te begrijpen vanuit een interseksioneel kader. Hoe identificatie met bepaalde groepen of hoe onderdrukking van bepaalde groepen altijd gebeurd op een kruising van verschillende assen. Man vrouw relatie kunnen nooit gebruikt worden om een fenomeen te analyseren maar is sterker als je kijkt hoe witheid daar in een rol speelt. Een ongeluk op een kruispunt, hoe is het veroorzaakt dan zijn er vaak verschillende factoren aan te wijzen hetzelfde geld voor onderdrukking zijn er verschillende factoren als religie gender klasse die een rol spelen. Een voorbeeld van hoe in die beeldvorming en het discours van het witte mannelijkheid ideaal de assen een rol spelen. Niet alleen kan je stellen dat Trump seksistisch is maar ook racistisch. In je jaren 80 was er een grote rel over een verkrachting van een blanke jonge vrouw, zwarte mannen opgepakt als daders, na 10 jaar bleek het niet die zwarte mannen te zijn maar een blanke. Als je kijkt naar de media panic die ontstond na dat voorval, zei trump doodstraf weer invoeren om straten veilig te maken (door de aanwezigheid voor zwarte mannen) nu is het urgent te beseffen dat Trump deze uitspraken nooit heeft teruggenomen, nadat de daders niet de zwarte mannen waren. Op het gebied van zwart en blank zijn veel uitspraken te vinden dat witte mannelijkheid gemaakt wordt door te laten zien wat het niet is. Trump spreekt altijd over dat Obama zwart is. In die uitspraken (zie slide) zie je dat ze niet alleen racistisch zijn maar ook klasse gerelateerd, hij vind het verdacht dat iemand als Obama (uit een andere klasse) het beter zou doen dan een blanke rijke man. 

Zijn perverse focus op Mexico, alles wat slecht is en mis gaat wordt toegeschreven aan Mexicanen, drugs geweld criminaliteit. De muur zou het antwoord hierop zijn. Er wordt duidelijke gedacht in tegenstellingen in wij zij, er wordt geschreven wat de blanke Amerikaan is door middel van – het is niet een Mexicaan want die zijn evil. Een andere factor en hierin werd wel vaak de nadruk gelegd is dat hij een rijke blanke man is en dat zou hem ook uiterst kwalificeren. Een andere as van verschil is religieus verschil, hij sluit aan bij christelijk Amerika door aan te geven dat in zijn idee van het pure Amerika niet te vereenzelvigen is met de islam. Mensen die dat geloof aanhangen worden uitgesloten van staatsburgerschap en voor trump zouden ook de grenzen gesloten moeten worden. Seksuele voorkeur is ook een as van verschil. Trumps uitspraken richtte zich steeds vaker op kinderen maken. Als mannen en vrouwen bij elkaar zijn dan zal dat wel leiden tot seks, geen seksueel geweld maar natuurlijk. Wat hij niet vindt passen bij het manneljikke ideaal zijn andere seksuele voorkeuren, het homohuwelijk zou moeten worden ontbonden. Op wat voor factoren kwam veel respons? Trumps ridiculisering van een presentator met een spierziekte. Anti-disability. 

Trump definieert zichzelf op een manier van wat hij niet is, niet vrouwelijk, niet arm, niet zwart, niet homo, niet Mexicaans en mensen met een lichamelijke beperking is wat hij niet is. Het zelf wordt niet benoemd, en daardoor is het zelf een neutrale norm die niet besproken hoeft te worden, de ander moet daarentegen in detail besproken worden. En met deze casestudy zijn we toegekomen tot het kader: hoe kunnen we de theoretische concepten en tools binnen genderstudies hanteren om cultuuruitingen te duiden en te bekritiseren. 

Gender als sociale constructie, gebaseerd op een norm waaraan trump probeert te voldoen en probeert te creëren.

Bouwt voort op tegenstellingen: het onderscheid tussen subject en object

Hiërarchisch niet neutraal: hij gebruikt het om zijn suprioriteit te benadrukken

Gender werkt in samenhang met andere assen (etnicitieit geloof leeftijd klasse etc.)

 

 

Hc 2 GEC

 

Ayaan Hirsi Ali en Theo van Gogh: Submission.

Secularisatie thesis: de wereld zou steeds meer seculier worden maar daar kan nietmeer aan vast gehouden worden, ook niet in het westen. Want christelijke joodse invloeden blijven belangrijk zijn in onze samenleving. Amerika als seculier land zou nooit een niet christelijke president verkiezen. Het idee dat religie niet belangrijk is in onze samenleving kan je niet zeggen. Het gaat heel vaak over emancipatie en vrouwen in het discours van religie.

Ten eerste er wordt vaak vanuit gegaan dat feminisme tegenover religie staat en altijd seculier is geweest dit is een foutief startpunt. Er zijn een helehoop feministische vrouewn bewegingen geweest diehun ideeen vonden in de relgie (zwarte vrouwen heel erg religieus). Feminisme is lang niet altijd seculier geweest. Het vechten tegen partiarchale religieuze tradities belangrijk wel voor de tweede golf feministen (ook nu nog heel kritisch). Tweede punt is dat het idee dat we vrouwen moeten redden van hun onderdrukkende mannen en mannen die ons komen onderdrukken. Dit idee is al heel oud en moeten we beter begrijpen en deconstrueren. Als we het hebben over vrouwen die gered moeten wroden van de islam ofzo waar hebben we het dan over en wat is er onderdrukkend aan etc etc. Als we het hebben over religie en feminisme moeten we een idee hebben over wat onderdrukking is. Een idee dat zodra vrouwen iets moeten doen wat ze niet willen is onderdrukkend. Maar het idee dat seksisme alleen de onderdrukking bepaald van vrouwen moeten we ook andere assen van verschil meenemen (etniciteit religie nationaliteit) en dan zie je dat veel vrouwen die roepen dat ze gered moeten worden beseffen zelf niet dat zij ook een machtspositie hebben als witte seculiere vrouwen. Wie waar in een dominante en gemarginaliseerde positie is. Wat is emancipatie eigenlijk? Als man en vrouw dezelfde rechten en positie hebben en gelijk zijn dan zou dat ge-emancipeerd zijn, eigen keuzes kunnen maken etc. Moeten ze ook verschillend kunnen zijn? vrouwen die voor kinderen willen zorgen is dat dan wel of niet ge-emancipeerd? 

Secularisme: scheiding kerk en staat, die wel multi-interpretabel is, religie naar prive sfeer, religie minder belangrijk etc. 

Post-secularisme: religie wordt op bepaalde manieren wel minder belangrijk maar tegelijkertijd wordt religie belangrijk op een andere manier, betekend niet dat we nu in een tijd leven die na secularisatie komt, post kan je beter zien als kritiek beyond etc.

Intersectionaliteit: gaat er van uit dat identiteit niet bepaald wordt door 1 as van verschil maar je identiteit wordt bepaald door een hoop verschillende aspecten en die beinvloeden elkaar. De andere assen van verschil beïnvloeden jouw vrouw-zijn. Ze geven elkaar betekenis. 

Postsecularisme is een nieuwe theorie rondom religie en secularisme, veel scolars geven er verschillende definities aan en het is nog wel bediscussieerd. Een belangrijk aspect is de dichotomie tussen religie en secularisme bekritiseren en daar genuanceerde alternatieven tegenover zetten. Dat leidt tot belangrijke vragen. Wat is secularisme eigenlijk in een bepaalde tijd in een bepaald gebied. Zijn kerk en staat wel gescheiden is religie echt minder belangrijk en hoe wordt kerk en staat gescheiden, amerika en frankrijk denken heel anders over religie bijvoorbeeld. Is secularisme iets wat per definitie iets wat bij westerse landen hoort en kunnen moslims seculier zijn? de rol van religie en spiritualiteit worden steeds belangrijker en zijn helemaal niet zo hard verdwenen dan we dachten. Warne ze dan wel even verdwenen? Heeft het christendom ook nog heel veel invloed (politieke partijen)? Wat is een alternatief voor deze dichotomie relatie tussen deze aspecten? Genuanceerdere definities van religie. 

Intersectionaliteit: mijn positie wordt niet alleen bepaald door vrouw zin maar ook omdat ze zwart is en ze beïnvloeden elkaar hoe dat ervaren wordt (verkrachting in slavernij). Als we nadenken over onderdrukking onderzoeken we racisme en seksisme altijd apart terwijl dat niet zou moeten. Als we ze niet samen onderzoeken dan krijg je dat racisme in termen van de ervaringen van de mannen en seksisme in de ervaringen van vrouwen. Als je zwarte vrouwen hun perspectief wil bekijken moet je beide samen nemen. Geert wilders, betogen over de islam zijn eventueel racistisch maar gender spreekt ook een rol, hij spreekt anders over moslim vrouwen (slachtoffer) dan mannen (terroristen gevaarlijk). Islamofobe ideeën werken niet hetzelfde voor mannen als vrouwen. 

 

Relatie tussen religie en feminisme

Het eerste punt in dit soort debatten wordt vaak vergeten dat het koloniale geschiedenis van nederland als de rest van europa heeft grote invloed op discoursen (het redden van mensen heeft al een lang verleden). Het tweede punt is dat debatten die roepen dat moslim vrouwen gered moeten worden van islam en dat islam onderdrukkend is geeft aan dat er maar 1 manier van emanciperen is, terwijl veel mensen laten zien dat je ook via religie kan interpreteren. Als we het hebben over religie en emancipatie moeten we beseffen dat het idee van emancipatie niet voor iedereen even belangrijk is. Vrijheid gelijkheid sommige mensen vinden dit helemaal niet zo belangrijk en zij hebben andere prioriteiten. Wat betkend het voor het feminisme dat niet alle vrouwen ge-emancipeerd willen zijn. 

 

Wit feminisme

Belangrijk onderdeel van koloniale debatten maar ook feministische debatten. Sommige feministen zeggen dat vrouwen gered moeten worden van hun religie en dat is niet nieuw. Wat we nu weten is dat veel eerste golf feministen juist dit idee gebruikte om zelf te emanciperen. The white mans burden: refereert naar het idee dat het de taak is van witte mannen om de rest van de wereld geciviliseerd te maken en beschaafd te maken. Het idee dat vrouwen gered moeten worden heeft een lange problematische geschiedenis. Wat we zien in dit soort argumenten laat zien dat we er van uitgaan dat cultuur niet veranderd en dat religie een probleem is. Er is geen ruimte voor meerdere interpretaties van culturen en religies en geen ruimte voor verandering. Er zijn geen analyses over kolonialisme en racisme deze vrouwen beinvloeden. Er wordt veel kritiek geleverd op cultuur en op religie van minority women maar weinig nagedacht wordt over hoe racisme de positie van deze vrouwen bepaald. Er wordt niet naar de vrouwen zelf geluisterd, wat willen zij, religie is een belangrijk aspect voor veel mensen en wordt allemaal niet meegenomen. Het idee van moslim vrouwen redden was ook al in de eerste golf gebruikelijk en werd gebruikt om de eigen positie te verbeteren. Een voorbeeld hiervan: alleen mannen mochten naar de kolonien en daar konden ze een huishoudster aannemen. De mannen gingen dan relaties aan met die huishoudsters en dan kregen ze halfbloedjes. Feministen gebruikte dit om te zeggen dat mannen er een potje van maakte en er werd gezegd dat vrouwen de beschaaftheid van het westen beter waarborgen en als zij meer macht kregen in de kolonien en mochten mee beslissen dan konden ze de mannen bijstaan. En om die reden zouden ze dus meer rechten moeten krijgen. Dit is interessant omdat zij voor zichzelf wel meer rechten bevochten maar tegelijkertijd was er geen solidariteit naar andere vrouwen toe. 

Het tweede punt is dat emancipatie helemaal niet zo duidelijk is. Moslim feminisme (een term die bediscusieerd wordt, sommige willen geen feminist genoemd worden andere wel) maar wat je ziet is dat veel vrouwen binnen de islam actief proberen te emanciperen binnen de islam. Het is belangrijk dat ze zichzelf ontwikkelen en deze vrouwen latne zien dat de tegenstelling tussen islam en emancipatie niet aanwezig hoeft te zijn. dat is wel een ingewikkelde strijd, er moet aan twee kanten gestreden worden ze willen binnen de islam dingen veranderen zodat ze een betere positie te krijgen door middel van religieuze standpunten en aan de andere kant moeten ze de patriarchale structuren van de islam verdedigen de gemeenschap verdedigen naar buiten toe en dat de relgie veel te bieden heeft aan vrouwen. Ayaan werd dus bekritiseerd omdat ze met haar heftige film het gevecht van moslimvrouwen moeilijker maakte dan makkelijker maakte. Vrouwen die van binnenuit het probeerde veranderen wordt het lastiger gemaakt. Die tweedelige strijd is belangrijk en belangrijk voor de inhoud hoe zij vechten voor emancipatie. 

Aan de ene kant worden belangrijke vertalingen en interpretaties van de koran betwist. Discussies over heilige teksten binnen religies en wat er in die teksten lang niet eenduidig is. 

 

Wat als vrouwen zelf kiezen voor conservatieve religieuze praktijken? 

Er ligt een koloniale oorsprong in dit soort debatten

Emancipatie is niet zo helder en eenduidig is als we dachten, je kan ook binnen religie emanciperen

Emancipatie is misschien niet voor iedereen even belangrijk

In 2005 mahmood politics and piety, voor veel vrouwen is religie heel belangrijk en een gelovig leven leiden is voor hen heel belangrijk, regels volgen van het geloof leven voor een god en ze zijn helemaal niet zo hard op zoek naar vrijheid en gelijkheid. Waarom maken vrouwen de keuze om zich tot de islam te bekeren en ook die vraag wordt over moslimvrouwen in het algemeen vaak gesteld. Waarom kiezen vrouwen voor een leven waarin ze zo onderdanig zijn aan een god en tradities. De hele vraag zelf is al problematisch die gaat ervan uit dat er een paradox is. We gaan er vanuit dat iedereen het zelfde wil in het leven. Wat mahmood aangeeft is dat de hele waaromvraag gekleurd is en aannamens doet. Dus iedereen heeft de wens voor vrijheid liberalisme gelijkheid en wat mahmood aangeeft is dat dit voor veel mensen niet geld. Wat feministen hebben begrepen als agency wordt er naar gekeken op een normatieve manier. Vrouwen die actief zelf kiezen een boerka te dragen dan snappen we het nietmeer, er moet wel wat met de vrouw mis zijn. Het idee dat iemand bewust en rationeel zo’n keuze maakt kunnen we niet bevatten. Dit komt door onze aannamens. We hebben een neutrale definitie van agency nodig: wat mahmood beargumenteerd is dat in de meeste definitie van agency onderscheid maakt tussen zelf ontplooing en autonomie. Soms maken mensen keuzes die voor zelf-ontplooiing zijn maar tegen autonomie. Professionele sporters bijvoorbeeld geven een hele hoop dingen op in het leven om een bepaald doel te bereiken. Dan zie je dat die mensen niet zo makkelijk per dag kunnen kiezen maar dat doen ze omdat ze een bepaald doel hebben. Dit begrijpen we goed want die willen iets wat we ons kunnen voorstellen. Als we zien dat mensen dingen opgeven omdat god dat van ze vraagt vinden we dat irrationeel onderdrukkend onbegrijpelijk dat ze dat doen. We kijken met verschillende evaluatie kaders naar hoe mensen hun leven inrichten. Wat mahmood zegt is dat voor dat we een oordeel geven moeten we het eerst beter zien te begrijpen. Mensen kunnen best goed agency hebben en zelf-ontplooiing en bepaalde doelen die ze hebben zonder dat ze perse autonomie zoeken. Het idee van vrije keuzes moeten we loslaten we maken allemaal keuzes in de contect waarvan we leven en daarbinnen maken mensen keuzes en dat moeten we niet als onderdrukkend zien als we dat niet begrijpen. Ze heeft veldwerk gedaan in egypte en die vrouwen leven op de best mogelijke manier binnen hun situatie netals wij ook doen. We moeten begrijpen hoe mensen vorm geven aan hun leven zonder na te denken over eigen keuzes maken als belangrijkste wat iemand kan doen. We worden eigenlijk allemaal beïnvloed van wat er om ons heen gebeurt maar we zien het niet zo goed bij onszelf alleen bij de onderdrukte ander. Wanneer is iets dan onderdrukking? We moeten inderdaad wel deels mee met wat mahmood zegt en een bredere definitie geven maar er moet wel een vorm van verzet inzitten, in dagelijkse handelingen, hoeft niet grootschalig zijn maar er moet een bepaalde vorm van verzet zijn om het over agency te hebben.

Ook religieuze vrouwen strijden voor emancipatie binnen religie en we moeten het idee loslaten dat dat niet kan met religie en we moeten loslaten aan onze eigen tools en assumpties. En tot slot als we debatten zien nadenken over koloniale geschiedenis binnen debatten.

 

Hc 3 GEC

 

De wetenschap gaat niet over ons de cultuur gaat niet over ons maar we zijn er wel we moeten gerepresenteerd worden. Representatie is een belangrijk poltiek concept dat bij elke emancipatiebeweging speelt. Je wil je stem laten horen maar we kunnen niet allemaal alle stemmen horen dus je doet dat doormidden van het aanstellen van iemand die jou representeert. Je stelt iets of iemand aanwezig die er nu niet is. Dat kan door een partij maar ook doormiddel van een symbool. Een van de kritiek punten van de feministische beweging op de literatuurwetenschap en kunsthistorische wetenschap heeft zich allemaal gebaseerd op mannen. Dat soort hegemonische verhalen worden geproblematiseerd door doe groepen die ook leefde tijdens de koningen en keizers (arbeiders vrouwen). Ga is terug naar de archieven en kijk of je ook andere verhalen kunt ophalen die we nog niet hebben verteld. Een heleboel mensen die nu rondlopen hebben helemaal niet zo’n gevoel van geschiedenis want de geschiedenis gaat niet over hen. Gek genoeg hebben we nu, het idee dat de witte man vergeten is en die wordt nu door trump vertegenwoordigd. Hier speelt ook het begrip klasse een begrip. 

Men wil altijd aanwezig gesteld worden er is een blinde vlek een witte bladzijde, hoe doe je dat dan? Hoe kom je aan een verhaal. We kunnen wel nu zeggen we zijn een veel diversere samenleving dan 2 eeuwen geleden, maar is dat wel zo of is dat alleen het verhaal wat erover verteld wordt. Enerzijds kijken naar het hier en nu maar ook kijken naar de geschiedenis. We komen niet uit de lucht vallen. Je gaat naar het archief en kijkt anders naar de geschiedenis die er nu is. In de jaren 50 hadden we een groep dichters de 50gers remco kampers etc. Een groep bekende nederlandse dichters die voor het eerst dichten in de vorm van een rijm, ze wilde een ander ritme introduceren en poezie veranderen. In de geschiedenis staat dit bekend als wat in die tijd gebeurde. Maar in de jaren 50 had je ook een aantal vrouwelijke dichters, en wat deden die dan. Die braken niet met rijm maar dichtte over de thematiek over wat het betekende een vrouw te zijn in de jaren 50 na de 2e wo. We moeten de natie weer opbouwen een sterke economie opbouwen en hoe doen we dat: vrouwen als veilige thuissituatie en mannen werken. De scheiding was in die tijd prominent aanwezig. Deze dichters zeiden is dit nou ons leven? Er waren dus wel vrouwelijke dichters. Dit doe je met geschiedenis maken je maakt categorieën of stromingen etc. Je kijkt achteraf naar relaties en acties in een bepaalde periode. Maar als je dat hebt vastgesteld op grond van een aantal in het oog springende vertegenwoordigers van die periode dan is de kans groot dat mensen die daar niet in passen niet gezien worden. Zij maken dan niet de geschiedenis. Je zou ook kunnen zeggen en dat gebeurde ook bij het modernisme, het werk van Virginia wolf is ook modernistisch. Jullie kijken alleen naar de mannen maar als je deze criteria aanneemt valt zij er ook onder. Je kan dus op twee manieren: of de periode behouden en je voegt vrouwen in een bestaande structuur in of je kijkt met frisse ogen want vrouwen waren er wel maar ze deden wat anders. De kennis is opgebouwd van een deel van de data. In de geneeskunde met diagnostiek bepaalde uitingen van ziektes doen zich anders voor bij vrouwen dan bij mannen waardoor veel vrouwen zijn overleden dit is nog tot kort onbekend geweest. 

Representatie is dus een munt met twee kanten, (vertegenwoordiging & verbeelding) het is belangrijk voor het welslagen van het emancipatoire project om deze munt tegelijk met beide zijde in te zetten. Je wil aanwezig gesteld worden maar dat is geen garantie om mee te mogen doen. Als we het hebben over vrouwen en media, de media gaat alleen over mannen dan zal je zien dat vrouwen nog best veel voorkomen in kranten of talkshows, maar de vraag is staan ze op de voorpagina omdat ze slachtoffer zijn of schoonheidswedstrijd hebben gewonnen of omdat ze de nobelprijs hebben gewonnen. HOE wordt je aanwezig gesteld. Politieke betekenis de vertegenwoordiging en de symbolische betekenis de verbeelding zijn twee zijde van hetzelfde project, het WAT wordt aanwezig gesteld en dan ook het HOE wordt deze persoon dan afgebeeld. Verliefd worden op een man was de meest geziene verhaal ontwikkeling in de literatuur. Dat was de kritiek van literatuurwetenschappelijke feministen in de jaren 70-80.

 

Semiotiek 

De leer van de betekenis (grammatica). En een onderdeel daarvan is de naratologie: hoe komt het dat wij allemaal snappen hoe een verhaal werkt en wat is dan een verhaal. Wat men dan beschrijft is dat de meeste verhalen als verhaal wordt ervaren wanneer er een protagonist is die van a naar b gaat. Er zit een beweging in het verhaal, maar dat is nog saai, dus moet er ook een obstakel overwonnen worden. Dat verhaal type is onderzocht en dit is een gedenderd verhaal. Dat verlangen van a naar b dat is heel vaak een mannelijke protagonist en het obstakel is vaak de vrouw (oedipaal verhaal). Als de vrouw de protagonist is het zo dat de bedoelin gis dat dit vrouwelijke personage aan het eind van het verhaal getemd is. In het begin willen ze nog wel is wat maar uiteindelijk is de bedoeling dat ze gaan trouwen (jane eyre). Stel het persentage wil dit niet dan gaat ze of dood of wordt ze gek. Kennelijk is het heel moeiijk een verhaal te bedenken waar in het vrouwelijk persentage wat wil wat niet het huwelijk is en waarin ze niet doodgaat of gek wordt. Telma en Louise: het is een road movie 2 vrouewn hebben een moord gepleegt (de aanrander van de 1) en ze vluchtte voor de politie (ze hebben het hetroseksuele afgewezen) het laatste shot is dat de auto in de lucht vliegt (ze rijden van de klif af) dat is het meest vooruitstrevende van de moderne films. Ze gaan niet per se dood het is een open einde ze zijn niet gestraft, maar hoe het verder met ze moet dat is nog maar de vraag. 

Wat er gebeurt als de vrouwen het plot weigeren dat is de taak van de literatuurwetenschapper – writing beyond the ending, kijk is wat er nog meer met de vrouwen kan gebeuren. Een verhaal plot is een representatie. De manier waarop mensen kunnen handelen (hoe fantaseer je iets van het begin tot het eind) dat doe je aan de hand van de verhalen die je kent. Dat representatie het bezig zijn met symbolen dat is niet een frivole bezigheid maar dat is een heel belangrijk existentieel onderdeel van wie wij zijn. Het kunnen vertellen van verhalen maar ook kunnen bedenken hoe het ander verteld kan worden. Het is niet alleen belangrijk andere levens te lijden en andere mensen aanwezig te stellen maar ook om ander soort verhalen te vertellen. 12 jaar zijn meisjes het meest meisjes en jongens het meest jongens, ze nam dus kinderen van 12 en ze moesten een hoorspel voor de radio maken, verdeel de rollen en voer het uit. Ook werd gekeken naar het beslissingen process. In alle groepjes was het zo dat de jongetjes mooi oedipale verhalen vertelde. Alle jongens gingen een grens over of ze gingen buiten het schoolplein een snoepje halen wat niet mocht of ze bedachten een plan van de eeuw. En de meisjes hadden allemaal een circulair verhaal. Het plot van vrouwen is altijd circulair ze doen iets en gaan weer terug (moeder dochter plot). De meisjes wilde een gingen een cadeautje kopen en zaten vast in de stad en werden gered en gingen terug naar hun kamer. Het meest spectaculaire verhaal; een filmster stopt voor de deur van hun huis en ze helpen de filmster met zn auto pech en de beloning was een BIJrolletje in zijn film. 

Semiotiek besturdeerd de relatie tussen een representatie (beeld woord verhaal) en dat waar het naar verwijst. Dat was een revolutionaire omwenteling in de cultuurwetenschap want heel lang was het wat bedoelt de schrijver met deze tekst, wat de semioticus zegt; een tekst bestaat uit een heleboel woorden en beelden die aanwezig zijn in de symbolische orde. De betekenis van een tekst bestaat uit de gratie van de relaties tussen beelden en woorden. De betekenis die wij aan die woorden geven zijn geopolitiek en cultureel bepaalt. Een woord bestaat uit letters maar hoe komt het dat wij daar betekenis aan geven. Betekenis is gebaseerd op conventies, niet op inherente betekenis: een bepaald woord is iets en moet iets beteken en dat is arbitrair en kan veranderen. I.p.v. arbitrair, conventioneel gebaseerd op afspraken tafel is dit. Je schaart dingen onder een noemer, je beschrijft de gelijkheid maar ook het verschil. Wat is het verschil tussen een b en een p, p is stemhebbend (kan je verkouden niet zeggen) en de b niet. De gemeenschappelijke je doet het met je lippen maar met de een geef je stem en de andere niet. De identiteit van de p en de b is gebaseerd op een klein verschilletje. Identiteit gaat niet over hetzelfde zijn maar over het verschillend zijn. Zo gaat dat ook met woorden. Een woord heeft geen betekenis, die krijgt pas kracht in relatie met andere woorden.  sosuur voorlegger van het structuralisme. Je moet kijken naar overeenkomsten en verschil en wat voor betekenis bestaat er dan en dan krijg je een structuur. Zo schrijf je ook geschiedenis zo maak je geschiedenis. Het inzicht dat de relatie tussen een plaatje en de tekst en de werkelijkheid waaraan het verwijst is historisch en geopolitiek bepaald, daar hebben we afspraken over gemaakt verhalen over verteld we hebben er beelden bij, en zodra er is vastgelegd of iemand een jongen of een meisje is dan wordt daar de hele rits aan historische verhalen en beelden aan verbonden. Daarom is dit principe dus belangrijk voor feminisme. Het problematiseren van het eenduidige betekenis verhaal (wat bedoelt de auteur met deze tekst) want als je dan weet wat hij bedoelt, ookal wist hij dat vast zelf ook niet, het is een gekke vraag. Maar daar gaat de auteur ook helemaal niet over want die tekst is een aan een schakeling van beelden en woorden en wij gaan daar als lezers met zn alle over. En dan komen we bij de term affect.

 

Affectieve relatie op een object: een object produceert een gevoel of reactie. Pre-verbaal? Affect komt uit de psychoanalyse, meestal is zon affect wel fijn ookal wordt je verdrietig. Want het geeft aan dat je wat kan voelen je leeft en je kan geraakt worden. Kan door een lichtval of iets zijn. affect is een fenomeen dat pas de laatste zoveel jaar de aandacht van kunstwetenschappers heeft. Het is een verarming van interpretatie om te kijken wat de auteur bedoelt. Het affect is een term die er mee temaken heeft dat je instaat bent een gevoel te hebben. Hoe stel je nieuwe mensen of groepen aanwezig doormiddel van een plek te geven en het tweede wat we doen is het interpreteren van kunstwerken. Emotie en affect is anders emotie kan je aangeven waarom het je raakt, dat is meer op het vertelbare niveau het betekenis niveau. Het affect gaat daar aan vooraf je vind een boek mooi door de wijze waarop de taal iets doet (heel symplistisch bijvoorbeeld). Dat affect is vaak over het hoofdgezien en de laatste 10-15 jaar wordt het gezien als uitgangspunt voor kunstkritiek te bedrijven. Affect speelt altijd een rol. Waarom hebben mannen alleen mannen dingen gekozen. Dat was affectief die teksten spraken hen gewoon meer aan. Het onderdeel van het openbreken van de relatie betekenaar betekenis. Affect als basis van kunstbetkenis als je het combineert met hoe komt dat nou? De verf de methaforiek? Waar zit de materiele oorzaak van het feit dat ik geraakt wordt dat nog voor de taal vooraf gaat. Meestal heeft dat te maken met het feit dat de tekst in staat is iets vorm te geven wat je ooit hebt meegemaakt of gezien en hebben weggestopt en nog niet in taal hebben geuit. Als je bijna aangereden bent een keer en dan een keer een auto hard hoort remmen dan kan je ineens helemaal van slag zijn. het is een affect als het je dwingt erover natedenken. Wat de kunstkritiek die hiermee werkt zegt is dat als je wat nieuws wil doen dan kun je aanknopingspunten vinden in dit soort affecten. 

Freud (ook affect is zijn idee), hij heeft 3 dingen toegevoegd. Met zijn theorie van mannelijkheid en vrouwelijkheid heeft hij een inkijk gegeven in patriarchaal denken en hoe in een patriarchale samenleving identiteit wordt gegeven aan mannen en vrouwen. 

Zijn droomduiding het feitd at hij heeft laten zien dat er een verdringingsprocess is, het komt op een andere manier terug (droom, kunstwerk). De ervaring hegt zich aan een detail, je kunt een detective worden en dat is wat literatuur en kunst doet ze vertalen delen van ervaringen en dat wekt dan een gevoel op. Het laat zien hoe oneindig creatief wij zijn in ons hoofd, maar zijn allerbelangrijkste ontdekking is zijn ontdekking van het onbewuste, en wat die hele affect theorie zegt is dat culturele vernieuwing wel is kan komen vanuit het onderbewuste. Er liggen ervaringen opgeslagen die hebben we onbewust gelegd maar ide zijn nog niet verwoord geworden. En hoe je met het onbewuste in contact kan komen is via kunst en het affect. Voor emancipatoire bewegingen is dat een hele revolutionaire stellingnamen als je het hebt over representatie.. suikerklontje in een kopje thee, maar alle twee verandert de thee en de suiker kan niet meer uit elkaar gehaald worden. Mensen moeten zich op een andere manier ten opzichte van elkaar gaan verhouden, vernieuwing moet aan iemand anders kunnen worden toegeschreven dan de witte man. Ze moeten een bijdrage kunnen leveren die ook de positie van andere beïnvloed en dat is buitengewoon moeilijk te accepteren. 

Lacant: theorie van freud die gaat over hoe jongens jongens worden etc. Is biologisch gedetermineerde theorie. Lacant heeft dat opnieuw gaan lezen hij is terug gegaan naar de freudiaanse tekst en dat gaat over een manier waarop wij als kind volwassen worden, het is het leren spreken en het inwijden in de taal. Als een mens geboren wordt is het een object zonder bewust en onbewust zijn dat onstaat pas als het kind een taal gaat verwerken. Je moet het voor je zien alsof het kind het eerst in de spiegel kijkt. Taal doet met identiteit, je ziet voor het eerst een heel poppetje, ik ben het beeld in de spiegel. We moeten gaan leren dat de ervaring van jezelf alleen gemaakt kan worden door wat je aangerijkt wordt in taal   la condition humaine. Het gefragmenteerde ik, we zijn allemaal uit het paradijs geschopt maar op het moment dat de boom kwam toen kwam de scheiding van de derde term erbij. Als je als kind geboren wordt voel je je eerst een met je omgeving en dan komt tegelijk met de taalverwerving het besef dat er ook andere mensen bestaan en jij niet de prioriteit bent. Je kunt als kind krijsen maar je moet leren dat je moet vragen om eten en dat je soms moet wachten. Dat opgroeien is frustrerend en een verlies van het totaal samenzijn van jezelf. Het is echter ook een winst want je kan je in de cultuur plaatsen en meedoen. Het idee dat identiteit bestaat doormiddel van taalverwerving maakt dat alles van voor de pauze hier op zijn plek valt. Als de wereld voornamelijk gaat over witte middenklasse mannen (geen voorbeelden van gelukkige homorelaties en ambitieuze vrouwen) als dat niet in de spiegel gereflecteerd worden moeten mensen veel harder werken om dat te zijn. De zwartepieten discussie gaat over de soort verhalen die circuleren en de manier waarop mensen zich kunnen identificeren, het is fijn als er meer zwarte pieten zijn dan rustige slimme zware mensen.

De volgende stap in de feministische kritiek is dat de verschillen (niet bij p en b gaat dat niet op). Wat er nu gaande is is dat het existentiële fenomeen dat we identiteit maken doormiddel van verschillen is niet erg maar dat die verschillen een horizontale structuur krijgen wel, er is altijd te zeggen wat het meest wenselijk is. Vork mannelijk met een lepel tot er een mes naast staat dan is het vrouwelijk. Een vork heeft alleen identiteit door de gratie van de ander die er naast staat. 

Lacant zegt iedereen loopt rond met een gemis en dat gemis (je zoekt heelheid) zoek je in kunst en natuur. 

Betekenaars en betekenaren kunnen van verschillen bijvoorbeeld voor de oorlog blauw zacht is meisje ne roze sterk etc is jongen en dat veranderde na wo. 

 

Hc 4 GEC

 

The problem: the arena of knowledge

In European tradition knowledge is linked to truth facts and rationality. It seems to be beyond history. You understood something and then its there. Everybody who engages in knowledge the more you know the more you find out you don’t know. 

Which knowledges get produced are not that easy. Sarah baartmans: who is studied where in what sense. 

The exclusion of women from universities libraries etc. 

Ain’t I a woman: black women 90th century who stood up on suffragettes to express dissatisfaction that equality was only for white women. 

Thruth facts are complex. 

When we come to the question of knowledge it is presented as a simple thing, there is the truth one can understand. When we look at al different we see often that the claim to knowledge is different for different people and from different perspectives. 

The problem that we face as scholars is the physical absence and colonization of women and many others in the making of what is called knowledge. 

There lies danger in the reproduction of stereotypes. Because it seems to be related to everybody and if someone doesn’t fit the norm it is stereotyped. Scientific knowledge constructs itself as neutral objective and universal and thereby reproduces stereotypes.

Scientific knowledge perceives of itself as ahistorical. Thruth has history and changes, the truth we change it continues to exist but gets a different definition. 

The scientist is only mind not body. It is not about embodiment. Experiences can be different from eachother and the majority.

Determinism: by thinking knowledge produces facts, in a biological terms it fixes things. It is based on deterministic way, as if that is what nature is. By clameing the truth science can become the scientist. Scientism is when knowledge are not aloud to vary and differ. Scientism is a danger when we want a rational and neutral.. 

Objectification: the white middleclass male looks at something as the other subject to object

Disembodiment: knowledge is supposed to be pure and not changing.  

Who produces which knowledge. In university we just take in knowledge that is thought us but we have to be carefull of what is out there. Instead of thinking about the truth that is to be discovered we always produce the truth. Scientist produce truth. No knowledge is produced in a vaccume. We live in a specific setting. Power and knowledge are coming together and are always in relation with one another. This does not mean that everything is true. It is not to say that when we think about the truth, there isn’t one truth, it is made in a specific setting but this does not mean that everything can just be held as a truth there are thing more dominant than others and things can be proven we can not believe the opposite thing, it is still something that has changed. Quantum universe doent speak of gravitation. So there is always a duble bind between discourse and power. In which specific truts are created this can change over time but never up to an indicidual to change that it’s a structure a regime of truth. We inherent a certain tradition as a scientist. Human was mainly a very masaculine white figuration and this effects how we envision a human. The emoiji in the smartphone, are now more diverse. We learn we inherent something that we do not always question, we at the same time live of these conclusion??

Stuart hall says just that – see slide.

We cant just get rid of knowledge we have to try and look behind the notions we use and take as nothing. It is a history of knowledge, in European context it 

 

Modern science as colonialism

See slide 

 

The critical question: how to produce accountable knowledge?

 

There is a dual story!

What is knowledge for you? The modesty of just witness what ones sees (anthropology). Modesty is one of the founding virtues of what we call modernity.. see slide. 

The scientist subject presents itself as the holy objective of mind. Knowledge as a bearing witness, but it is about how we bear witness. How to make our self accountable. We are also part of the situation. 

Scientific positivism is a very specific paradime which goes along with these different problems presenting the truth as one thing a-historical, beyond negotiation. Doens’t take into account different histories and the fact that it is written with or by people. The outcome is often knowledge that lives of stereotypes and exclusions of it who is speaking and who is spoken about. That is the deconstructive part, this is not onderuithalen the knowledge accumulation but just complexifying knowledge and its history. You come with a background into a scientific program. 

Dona haraway: how can we produce other knowledges. After she critiques the modest witness she would like to queer the elaborately constructed and defended confidence of this civic man of reason in order to enable a more corporeal inflected and optically dense if less elegant kind of modest. 

The truth is complicated. 

The image of Dona Haraways ficturation of the cyborg. The first picturing came about and nasa etc. were thinking about producing an enhanced human prototype with more knowledge. Arnold Swarzneger as cyborg. How can you tel different stories about the first and the second cyborg?

It is a human incorporated with technology, the terminator is just meant to be a weapon but on the first one it is not about fighting or a weapon but it is really about enhancing human beings. Who is sitting in the center (women vs man). It looks like she is embracing nature or the other way around. Who is nature? The world... the natural technological mix here. Blabla. 

Instead of separating the human of the rest of the world in contact with. The fist is constructive the second is a weapon to destroy the earth. 

To give this more structure, in order to produce other truths and stories we go back to the first slide. 

 

Truth rethought: Situated knowledge (feminist counter-tactics)

 

Counter tacticts

To counter biological determinism byu telling other stories in order to show that the.. 

To expose the construction of scientific knowledge and the wrongs resulting alleged facts. In her transformation she transforms an antagonistic relation into a peaceful relation. instead of repeating whiteness. Produces an awearness of wrongs. 

To make explicit the production of knowledge as an embodied practice that cannot but carry a set of standards and values. It means we have to be aware of that we come in a situation of presumptions, historical knowledge and context and we have to continue to be responsible. This means to make explicit, not do away with it. 

 

Standpoint theories: a point of view and a formation of a point of view. Has to do with legencies of histories, standpoint theories come form these type of movements:

Black feminism

Post Marxism

Feminist empiricism: looking into gender sensitive of realities, to find out and ingage into a more differentiated reality of what the reality is for different women.

Feminist (techno) science studies

We take seriously the standpoints from which knowlegdges are produced, it is not just your opinion to have a standpoint is not just something you are. It is also that but it has to work itself towards broader understanding than merely personal opinion. These standpoints where you come from etc has to become explicit. How and what we want to engage in. it is always a differentiated endeavour, we always have different overlapping places where we come from etc. this is a tool that makes us more accountable to claims and conclusions. We can not look from above, always from within. 

 

Accountable knowledges:

Partial (located, no god-trick): they can never be universal from above

Collective (experiential but not indicidualistic): always more than individual

Figuring (fact-fictional, consequential): they combine fact and fiction. Think of the cyborg it is not for nothing that she takes that. And this is something we can learn from. Every knowledge is spoken with language and every langage has metafores. it matters in a sence that nothing is without concequences.

Situated (??): Situated is what al of it is called. Instead of the truth as the knowledge, situated knowledges it is always a situated endeavour, never innocent that could not also lead to futher exclusion and always handels this balancing act. 

 

 

Hc 5 GEC

 

We doen vrouwelijk of mannelijk – judith butler. Het is niet een natuurlijk gegeven het is een expressie van iets wat essentieel al gegeven is en komt tot uiting in gedrag en dat vormt identiteit. Butler introduceert dit als kritiek op het idee dat je gender kunt terugvoeren naar biologie. Ze maakt daar ook ruimte voor verandering. Door zo te denken over gender wordt het mogelijk deze patronen te veranderen. Je moet mannelijk en vrouwelijkheid zien als performance maar ook dat soort performances kunnen veranderen. Wat heel natuurlijk lijkt in een bepaalde tijd en cultuur is niet altijd zo. Het idee van 2 geslachten is cultuur. Butler werd verweten dat iedereen elke dag zou kunnen kiezen wat voor gender hij of zij heeft. Valentijn de hing documentaire over transgender. Valentijn moet jongens ballet doen i.p.v. meisjes ballet. Dit is een voorbeeld van de performativiteit van gender. Hij moet overtuigend zijn in die rol. De identiteit van ballerina of mannelijke danser is niet gekoppeld aan het lichaam. Ondanks dat een gender rol aangeleerd is is het niet een vrije keuze. Het feit dat hij niet ballerina mag zijn is rede te stoppen met de ballet academie. Performance die je doet iets wat je doet. Performativiteit beschrijft hoe zulke performances de realiteit maken. Er vind een productie van de realiteit plaats. Door iets te performen wordt je ballerina je doet niet iets na maar door een rol aan te nemen wordt je ook echt wat. Je moet voldoen aan een bepaalde norm. Dat speelt ook een rol in wie welke perfomance overtuigend kan doen. Door gender te zien als een performance en de werkelijkheid schaapt denaturaliseert butler wat mannelijkheid en vrouwelijkheid is. 

Zowel gender performance in het dagelijksleven maar ook in hoe media in allerlei vormen hoe die bijdragen aan bepaalde beelden van gender performance en hoe ze er op kunnen in grijpen. Ze vormen een context waarin mensen grip krijgen of een beeld vormen van wat gender is en waar ze zich aan spiegelen. 

Performativiteit is niet per se een kwestie van performance maar ook hoe dat gedrag wordt waargenomen en of we dat voor waar nemen of niet. De relatie tussen de performance van iemand, de blik en de gender rol of identiteit. Een belangrijke term in deze context is the gaze dat wordt vaak vertaald als de blik. Het gaat over de blik die niet neutraal is maar waarin allerlei historische veronderstelling meespelen van wat waar of niet waar is en aantrekkelijk of niet, waar wil je je aan spiegelen of niet. Hoe ze zich in hun kijken verhouden tot performances en hoe je je performance kan ervaring in de blik van de ander. Er speelt een culturele blik mee zon blik speelt ook mee in ons zelfbeeld hoe we onszelf ervaren door de blik van andere. Dat is mooi getheoretiseerd door frantz fanon. Hij werd zich bewust van zijn huidskleur door de blik van anderen. Hij werd zich bewust van zichzelf zonder dat hij anders ging performen. Hoe je voelt dat je gecategoriseerd wordt. En dit soort mechanismen zijn belangrijk in de pietendiscussie. Hoe stereotype bevestigd worden in de blik en door een beeld als zwarte piet en dat deel wordt van het referentiekader waarmee kinderen ook naar andere gaan kijken. 

Niet alleen verwachtingspatroon dat het mannen zijn maar ook wat als overtuigend verschijnt, de kinderen denken meteen dat die vrouwen nep zijn. Het is niet alleen dat ze schrikken dat het vrouwen zijn maar ook dat ze het niet geloven omdat het niet past binnen hun verwachtingspatroon. 

Er spelen verschillende doelen en urgenties in verschillende golven een rol. In de eerste gelijkheid denken. Maar er is nog iets aan de hand als de man de norm blijft dan blijft de gedachte dat je moet zijn als het vaste patroon – tweede feministische golf. Vrouwen zouden blij moeten zijn dat ze man of the year mogen zijn andersom zou dit niet het geval zijn waarschijnlijk. 

De derde golf ziet zich geconfronteerd door patronen die gaan over de blik van degene die ze bevoordeelt en hoe performances daardoor hun effect krijgen. De persoon die dingen geloofwaardig vindt of niet. Trump stuurt de blik, hij weerlegde geen zaken van Clinton maar hoe kan je de blik op haar sturen. Het is een manipulatie via het sturen van de blik van een ander (het gaat nieteens meer om je eigen performance). De relatie tussen performance en blik zit ook in de hoofdstukken, ze stellen allebei andere aspecten van die relatie aan de orde. Hoofdstuk 15 laat zien dat je door een analyse van de constructie van de blik je kunt zien hoe film een weerspiegeling is van een culturele blik en ook hoe film kan bijdragen aan andere manier van kijken. Ze spreekt over Laura mulvie, die laat zien hoe holywood films veel assymetrie heeft met betrekking tot gender. Het is een passief object van de blik van mannen. De films zetten daarmee een veel oudere traditie in de kunst voort (schilderkunst). Suzanna en de ouderlingen; je ziet vooral suzanna die een bad neemt en niet de bespiedende ouderlingen. Het fungeert bijna als een excuse om te kijken van de naakte vrouw onder het mom van een bijbelse vertelling getoont kan worden. Suzanna kan dan uitgebeeld worden als onbespied. Dit speelt in op hetzelfde verlangen als wat freud scopofilie, kijklust, film speelt in op kijklust. Ook dat dat niet zomaar kijken is maar dat films ook inspelen op de kijklust van bepaalde kijkers. Dat zou je kunnen zien op een blik op de wereld geconstrueerd voor blanke mannelijke kijkers. De rol die mannen en vrouwen daar is spelen krijgen vorm door die blik. (5% van de artiesten in de MET zijn vrouwen maar 85% van de naakt schilderijen zijn vrouw). 

De relatie tussen performance en een bepaalde kijkpositie. Waar willen mensen zich aan spiegelen. De films zijn een brede representatie van mannen rollen en vrouwen rollen in de tijdsgeest. Hoe verbeeldingen in de media een weerspiegeling zijn van de blik op een bepaald moment. Startrek de originele cast bevat 1 vrouw en 5 mannen, heel homogeen en de enige vrouw heeft een jurkje aan en achteraan spok die dan een buitenaardse persoon verbeeld maar die ook wel dicht bij bepaalde aardse mannelijkheid blijft. Zowel de personages als de gene die ze spelen. Dan de next generation; kapitein nog steeds een blanke man, in de eerste is de kapitein een soort space cowboy en hier wordt de kapitein neergezet als oude wijze man die contacten wil leggen. De cast is ook diverser dan eerst. De zwartharige vrouw is qua kleding nog wel erg vrouwelijk maar ze had geen rokje meer en ook de diversiteit van de herkomst van de acteurs als de personages die ze spelen. 

Deepspace nine: zwarte man is kapitein en steeds meer aliens en wel verder nog veel witte mensen. de vrouw achteraan is van de verdediging. De laatste serie voyager: vrouw captain (wel spaceship lost in space) maar er is wel ook hier veel mixed etnische achtergrond. Het is aardig hoe je ziet dat er verschuivingen in dit soort series zitten. Er moet geloofwaardigheid zijn over een idee van de toekomst. Wat kan geloofwaardig zijn in de toekomst dat verschuift in de loop van tijd. 

Science fixtion blijft interessant; wat zegt het over projecties waar we in de toekomst heen zouden gaan. 

 

Er wordt vanuit gegaan dat de positie van vrouwen beter is qua dit soort beroepen. Bij royal brunei is 6% vrouw en klm maar 4%. Een persbericht als dit laat opnieuw de relatie tussen rol van piloot en gender zien. Maar het wordt als vanzelfsprekend neergezet en daarmee bemiddeld dat beeld een bepaalde manier van kijken en hun lichaam. Waar het voor Valentijn niet toegestaan was ballerina te zijn kan dat hier wel gewoon. Advertentie voor nieuwe technici bij burnei airlines gaat ook in tegen stereotypes. Er bestaat over het algemeen een heel klassieke gender verdeling. In heel veel gevallen zitten de mannen in de cockpit en de vrouwen doen de demonstratie van veiligheid aan de reizigers. 

Het onvermogen van de academie om de ballerina als rol te zien. Hij liept aan tegen de veronderstelling van de ballerina en het vrouwelijke lichaam. Mannen zouden dansen zoals mannen maar dat is omdat dat vanzelfsprekend is. Hij moet zich in de opleiding laten opleiden als mannelijke danser. Een van de argumenten om Valentijn op te lijden tot mannelijke danser was dat zijn lichaam misschien niet gemaakt zou zijn voor ballerina, het argumenten dat meespeelt in de keuze is dat ze denken dat het anatomisch lichaam is niet geschikt voor die rol. Het wordt teruggevoerd op natuurlijkheid, het is een natuurlijk gegeven. Dat dit onwaar is is meerdere malen bewezen door transgender dansers. Want de vrouw krijgt een heel andere training dan de man. 

All-male ballet vereniging the trocks, de rollen worden erkend als rol en alle mannen doen ook vrouwen rollen. Ze spelen in beide gevallen een rol. Interview met twee van die mannen. Ze presenteren zich als dansers niet als ballerina’s. Ze performen een rol en doen niet alsof ze ballerina’s zijn. Het is wel clichématig maar de mannen en vrouwen rol wordt zo gepresenteerd. Ze hebben ook allemaal zowel een stage name als vrouw als als man, ze verdubbelen ook dat spel met een rol, als ze optreden als vrouw hebben ze een vrouwennaam en anders een mannennaam. De choreografie geeft een gender aan de rol niet de performance van de dansers. Door de performance verhouden ze zich ook tot de blik van de kijker en veronderstellingen van genderpersonen. Er is ook een persiflage gehalte maar omdat ze ook zo gedreven zijn in de techniek hebben ze een gender kritiek en bovendien laten ze zien hoe het fysieke deconstrueren van die rollen leggen ze ook nieuwe mogelijkheden open voor ballet. Die zou je een nieuwe energie kunnen geven en het is goed mogelijk een hybride performance te komen en misschien een ander soort opleiding en de ruimte laat aan een nieuw soort dansers. 

 

Hc 6 GEC

 

Gender of feminisme

Gender etniciteit en cultuurkritiek. De naam van de cursus is oud en de titel is bedacht door studenten. Het heette eerst inleiding vrouwenstudies. De titel zou niet duidelijk maken hoeveel er aan etniciteit gedaan wordt en maakt niet duidelijk dat we vooral binnen de geesteswetenschappen bezig zijn. 

Tweede element is dat dit boek de derde versie is voor een handboek voor de cursus. Het heete eerst inleiding vrouwenstudies en toen handboek genderstudies en daar gebeurt dus ook een beweging weg van vrouwen naar gender (net als bij de titel). Hoe bereik je zoveel mogelijk mensen en hoe sluit je mensen niet uit (het is alleen voor vrouwen). Het had een heel feministische lading, vrouwen mochten wel is de aandacht hebben. Vrouwenstudies was een manier om een politiek statement te maken. 

Maar nu is de vraag als je vrouw zegt ben je dan niet ook een deel van het probleem weer dat binaire verschil waar kritiek op is. Wat ze wil aangeven is dat het woord gender op de kaft van het boek en in het boek niet zomaar een beter inzicht is maar dat zulke termen tot stand komen in een ingewikkeld en spannend speelveld. Er zitten politieke dimensies aan, hoe werf je studenten hoe zijn er mensen aangesproken. Hoe doe je onderzoek zonder dat je dat wat je kritisch wil bekijken bevestigd en herhaald. Hoe zet je wetenschappelijk onderzoek naar geweld uitsluiting en machtsverhoudingen hoe doe je dat zonder het te bevestigen en herhaalt waar je juist afstand van wilt nemen. Dat heeft te maken met canonvorming. Het moment dat je een boek maakt strooi je de gezag van de universiteit uit over de kennis. Als we met dit soort begrippen aan de gang gaan is het de plicht van de wetenschapper om je af te vragen in welke context wordt mijn kennis gebruikt? Gebruiken we deze kennis ook om machtsverhoudingen in stand te houden? 

Dimpna: gezinstherapie, mensen niet in In stichtingen plaatsen maar verpleging in een gezin maar een dergelijke zorg van sociale zorg is een disciplinering van de psychiatrische patiënt. De patiënt moet zich voegen aan de gezinsstructuur. Het maakt deel uit van foucaultiaanse burgers opvoeden tot verantwoorde leden van de gemeenschap. We zien in dimpna een radicaal afwijzen van vaderlijk gezag en tegelijkertijd is haar naam verbonden aan een disciplinerend sociaal systeem. 

Het is het nadenken over deze structurele tegenspraken. Aan de ene kant kan je je dwars tegen regels ingaan, je kunt omgaan met wat er geboden is en hoe alles wat je denkt dat vanzelfsprekend is ter discussie gesteld kan worden. Maar het moment dat je daar een cursus van maakt doe je mee aan canonvorming en machtsuitoefening, waar je bewust of onbewust heb of krijg je de verantwoordelijkheid voor het instant houden van deze machtsverhoudingen. 

Gedenderde protagonisten – i.p.v. vrouwen die in verzet kwamen. Een neutralere term. En het is ook niet altijd duidelijk of er vrouwen of mannen zijn. er wordt soms gespeeld met het onderscheid mannelijk en vrouwelijk en het zijn figuren die nooit de onschuldige buitenstaander positie hebben. Het zijn figuren die ook een rol spelen in canon vorming op het moment dat ze in een boek komen is het goed of slecht om zo te zijn het wordt normatief gemaakt. Deze cursus kan je ook analyseren. Wat betekent het woord gender en het gebrek aan de term vrouw en vrouwelijk. Binnen deze reeks heeft zij met geertje max gekozen voor florence nightingale. Ze moesten een warior kiezen. Zij is irritant. Ze is een dame die vanwege haar positie een problematische rol inneemt (Engels imperialisme), ze wil het niet een heldin of voorbeeld noemen maar ze is wel interessant. Ze breekt met de conventies van haar tijd en aan de andere kant bevestigt ze het. 

Mary Seacole, is een tijdgenoot van florence geboren in 1805 heeft zij tijdens de krim oorlog wilde zij ook naar het front om de soldaten die gewond waren te verzorgen net als florance (zij kreeg geld om een veldhospitaal op te zetten) maar mary kreeg dat niet voor elkaar. Ze was gekleurd, zij heeft zelf geld bij elkaar gebracht voor een ziekenhuis. Ze heeft een hotel voor herstellende opgericht. Ze kreeg veel steun en was populair en heeft waarschijnlijk net zo veel verwonde soldaten verpleegt als florence nightingale. Mary seacole werd door kritische historici ontdekt ze was het tegenvoorbeeld tegen florence nightingale. Zie dit als een voorbeeld hoe sommige wel in de geschiedenis kwamen en sommige niet. Florence was tijdens haar leven al wereldberoemd. Lady of the lamp. In het moderne leven hadden vrouwen geen plaats, voor de franse revolutie waren vrouwen een vast aandeel in het leger (prostitutie, echtgenoot, verpleegster). Dit was in de 19e eeuw niet oke. Dit was een overblijfsel waar de moderne natie staat geen ruimte voor had. Florence nightingale was een prachtig emancipatie verhaal terwijl je ook een ander verhaal over oorlogvoering geven (vrouwen weggejaagd bij staatsleger). Mary seacole paste niet in het plaatje van de tijd ze deed het wel voor commerciële redenen maar ze deed wel goede dingen. Hoe een persoon in de geschiedenis terecht komen is dus afhankelijk van een hele context, je kunt en persoon prijzen vieren en laten zien wat haar historische belang is. Als vrouwen niet keurig getrouwd waren en het avontuur zochten en op commerciële basis bij het leger waren dat paste niet bij het beeld waarop Engeland over zichzelf nadacht. Florence wordt herinnerd als pionier en doet baanbrekend werk op de modernisering van verpleegkunde, ze maakte een beroep ervan. Daarnaast stodn ze vol achter het koloniale systeem, ze zei de Engelse staat moet zorgen voor een public health system ook in de koloniën. Programma’s over ziekenhuizen, zuigelingen zorg, goed water, etc. Haar idealen paste wel goed in het koloniale bewind van Engeland in India, daar kreeg ze voet aan de grond (niet in Engeland) en dan richt ze zich op het koloniale project. Wij gaan daar de gezondheid brengen. Een van de theorieën over de moderne verzorging en interventie staat is dat een hoop moderne voorzieningen in de koloniën zijn uitgevonden (disciplinering en opvoeding van de burgers in nl bijv. Onderwijs en gezondheidszorg; Nederlanders in Suriname zeiden dat ze veel verder waren met gezondheid etc. Omdat ze door de slavernij al een goede basis hadden want slavenhouders wilde ook gezonde slaven). Interessant blijft dat de vrouw die tegen de vrouwen positie waren (die niet mogen studeren niet alleen op straat mogen etc.) daar verzette ze zich tegen en dat ze dit verzet inzet om een versterking van een koloniale imperialistische staat. 

 

Feministische cultuurkritiek binnen historisch onderzoek

Vergeten vrouwen, schrijven over vergeten vrouwen en vergeten perspectieven van slaven etc. Is een feministische bezigheid. Het perspectief van de onderkant is een van de vormen waar feministische onderzoek de geschiedkunde heeft bekritiseerd. Het is een eerbetoon aan mensen die een strijd in hun eentje hebben gevoerd maar het is soms ook een vorm van rouwen het is het beschrijven van het leed dat er geweest is. Eerbetoon en afscheid menen van mensen die hun leven in onderdrukking hebben geleefd. Schrijven over vergeten groepen is voor veel genderstudie mensen niet voldoende. Je kan straks 100 standbeelden maken maar op een gegeven moment wil je dat het vakgebied gaat nadenken wat zijn de criteria voor geschiedenis bereiken? Daarbij is het goed om te bedenken dat geschiedschrijving ontstaan is als geschiedschrijving van de openbare ruimte (koningen bestuur mensen die in het openbaar het woord voerden). Dingen in de privé sfeer (eten moederliefde kleding) werd als een niet historisch onderwerp gezien. Als je in de 19e eeuw iets wilde weten over vrouwen moest je Petits historie lezen. Dat was niet echt. Seksualiteit werd als tijdloos gezien, natuurlijk biologisch gegeven. Historisch onderzoek ging over wat mensen doen in het openbaar, het is een politieke wetenschap, wat is politiek handelen en optreden. Veel vrouwen historici hebben geprobeerd de onderzoeken agenda van hun vakgebied bij testellen. Kijken naar de geschiedenis van het dagelijks leven (dagboeken brieven literatuur uit een bepaalde tijd). Onderzoek agenda we moeten ook weten wat er achter de deuren gebeurde hoe mensen aten of mensen gewelddadig of liefdevol zijn. een derde element is dat gender sensitieve geschiedschrijving wijst erop dat geschiedschrijven een sociale functie heeft. Geschiedenis is niet het puur vinden van dingen die feitelijk gebeurd zijn in het verleden maar die representeren.  

Identiteitsvorming je kunt geen betekenis geven zonder de tijdsfunctie je moet je afvragen waar komt het vandaan, is het vernieuwend (vernieuwend an sich geeft al geschiedenis aan). We zitten niet vast aan een tijdsperspectief maar analyseert ook hoe de geschiedschrijving subjecten produceert. Geschiedschrijving maakt het denkbaar hoe politiek mogelijk is. Geschiedschrijving creëert e mogelijkheid om je tegen het bestaande te verzetten omdat het een blik op het verleden werpt die tijdsgebonden is. Het geeft de veranderlijkheid aan. In de 19e eeuw was geschiedschrijving vooral het creëren van de natiestaat. Landen die zichzelf omschreven en niet meer definieerde als een vorst maar die zich definieerde als een samenhangende bevolking. Rembrandt werd pas in de 19e eeuw ontdekt en gevierd. De trots kwam pas later. Toen Nederland een natie staat werd waar de legitimatie van de staat niet meer de koning was maar de Nederlandse bevolking werd de kern van de natie. De Nederlandse taal werd gedocumenteerd. De geschiedschrijving speelde daar een rol in zij gingen de strijd tegen de Spanjaarden afschilderen als een strijd van een volk tegen een groot wereldrijk. Het idee van een groep mensen die van naturen bij elkaar hoort, daar was geschiedschrijving voor nodig en onderscheid tussen openbaar en prive. Moeders waren de enige die hun kinderen konden bijbrengen dat ze een Amerikaans burger waren en daardoor konden ze later fatsoenlijke burgers zijn. Het vakgebied wat de natiestaat legitimeerde. Dat is nu niet meer het geval wat interessant is van de geschiedschrijving is in de 20e eeuw gaan veranderen. Het had niet meer de nationalistische context maar ook andere groepen die zich in het verleden gingen herkennen (arbeidersvrouwen slaven). Deze minderheden gingen zelf geschiedschrijven en deden dat in een wisselwerking met politieke bewegingen. Feministische cultuurkritiek laat zien dat geschiedenis niet zomaar het verzamelen van feiten maar het heeft ook een rol om mensen een fantasie te geven wat ze kunnen doen??

 

Historisch onderzoek binnen feministische cultuurkritiek

Alle gegenderede protagonisten komen in aanraking met machtsverschillen en stereotype. Ze wil wijzen op het leuke van historisch onderzoek is dat het kan aanvullen en verdiepen in ons begrip hoe het komt dat ze als zwak kunnen worden afgebeeld en aan de andere kant uiterst disciplinerend gevaarlijk etc. zijn. Wanneer we denken over het beeld van vrouwen als zwakke zieke figuren, vrouwen zijn ziek geworden door een geschiedenis aan gebrek aan levensruimte en seksueel geweld, dit kan een mooi licht werpen op historische beelden van vrouwen die heel zwak en ziek zijn. de laatste 20 jaar van Florence haar leven is ze thuis gebleven. Was ze ziek? Een soort onderzoek wat zegt misschien was ze wel echt ziek, maar andere zeggen het leven dat ze in het openbaar moest leven zou zo benauwend zijn geweest dat dit een soort protest was. Er was geen ruimte voor ze en florence werd dus ziek van of deed ziek te zijn omdat ze niet tegen de sociale eisen van haar tijd kon. Deze analyses kunnen bijdragen aan de vraag waarom worden vrouwen altijd geportretteerd als zwak.  Alleta jacobs: vrouwen waren zwak omdat ze niet bewogen en buiten kwamen. Toch zou je als je op die manier geschiedschrijving doet loop je het gevaar dat je een beeld gaat herhalen wat je juist wil bestrijden. Het is een stereotype dat vrouwen zwak zijn. het vaker voorkomen van bloedarmoede kan je historisch onderzoeken maar je herhaalt een beeld waar je juist een vraagteken bij wil zetten. Is het een alternatief om te schrijven over hoe sterk een vrouw is. En dat klinkt aanvankelijk als een neutraal alternatief, (niet altijd vrouwen zwak) maar ze denkt dat historisch onderzoek naar de rol van middenklasse vrouwen moet ook aandacht besteden aan de rol van vrouwen in disciplinering en .. Je kunt ze aan de ene kant vieren als feministes maar ook dat er een model van vrouwelijkheid gepresenteerd werd wat naadloos paste in een staatspolitiek, waarin opvoeden disciplineren centrale uitdagingen waren. Wilhelmina werd 18 en koningin en vrouwen (1e golf) wordt een feestelijke tijd, nationale exhibitie van wat vrouwen allemaal kunnen vrouwenarbeid werd een enorm succes. Een van de zalen in de tentoonstelling was de zaal voor sociaal werk. Plaggenhutje mensen woonde daarin ooit. De dames die de tentoonstelling organiseerde waren daar bezorgd over want het was heel klein (1 slaapkamer). Iedereen was erover gechoqueerd. Wat voor ellende er in Nederland was. Vrouwenbewegingen wilde laten zien welke rol de Nederlandse vrouw in de samenleving zou moeten spelen en ze presenteerde sociaal werk (ellende) als een een goed werkveld voor vrouwen. Ga een opleiding doen voor sociaal werk en deze mensen werken, ga ze leren hoe je een huis moet bouwen, dat het goed is als ze lakens kunnen naaien. Leer ze dat omgaan met jongens voor de pret alleen tot slechte dingen lijdt. Het idee dat de ge-emancipeerde vrouwen sociale problemen zou oplossen. Aan de ene kant waren er grote sociale problemen in Nederland. Maar de manier waarop de Nederlandse vrouwenbeweging de strijd voor het kiesrecht beargumenteerde. Vrouwen kunnen een beter land maken en kunnen een beter koloniaal bewind maken. De omslag van de zorgende vrouw (zwakker dan de vrouw) kan omslaan in een disciplinerend rol. Het idee dat de vrouw haar burgerschap moet veroveren door te zeggen wij hebben zoveel goed aan de wereld te bieden. Emancipatie bewegingen kan nooit alleen door de pleitbezorgers worden beschreven. Je wil luisteren naar de historische personen maar je moet ook kijken wat betekende deze interventie voor Nederland, de manier waarop er naar sociale problemen en sociaal zwakkere personen wordt gekeken. Heeft dit bijgedragen aan een disciplinerende manier om mensen die minder zijn in de samenleving op te voeden. Je moet ze leren zich beter te gedragen zodat ze het probleem niet meer hebben heeft het bijgedragen aan het individualiseren van de sociale problemen? Wat wordt er door socialisten gezegd? Die hadden een ander verhaal over armoede, die zeiden arbeiders organiseer jezelf. Terwijl de vrouwen zeiden wij zullen je helpen te laten zien hoe je netjes moet zijn; zedelijkheid voorop. Laat de meisjes een half uur eerder vrij dan zijn ze eerder thuis dan de jongens en dan gaan ze niet samen naar het café, de vrouw die dit zei was ook voor kiesrecht voor vrouwen en opleiding voor vrouwen. Het verhaal van feminisme is dus nooit onschuldig. Op deze tentoonstelling werden ook fabrieksmeisjes getoond. 13 meisje van 12-15 maakte tapijten en de fabriekseigenaar uit Amersfoort. Je kon kijken hoe de meisjes werkten en er stond bij kijk hoe de meisjes keurig werken, heel zedelijk, ze zullen geen jongens ontmoeten. Nou dat is dus heel disciplinerend. De vakbewegingen waren hier boos over want het was kinderarbeid en ze kregen te weinig betaald. De meisjes gingen dus staken (ook voor de tentoonstelling) omdat ze te weinig betaald kregen. Zo’n verhaal over vrouwen die over de emancipatie voor de Nederlandse vrouw opkomen laat ook de vormen van verzet daartegen zien. 

Alle vormen van disciplinering levert ook verzet op. en dat is een hele rijke geschiedenis waarbij je moet proberen te leven met het structureel zijn van dit soort tegenstellingen. Het moment dat je een verzetsbeweging gaat absoluteren canoniseer je dat waarbij het een eigen machtssysteem wordt waarbij een ander wordt onder belicht. Verzet kan leiden tot disciplinering en machtsuitoefening op anderen. Op welk moment werk ik mee aan een systeem instant houden en wanneer geef ik tegengeluid. Je kunt je realiseren dat wanneer je werkt dat je de ander disciplineert (hoorcolleges horen bij de cursus). 

Als je geld vraagt voor de verpleging is dat niet beter dan prostituee. 

 

Florence Nightingale op de BBC

 

Hc 7 GEC 

 

Welke landen niet gekoloniseerd – 4 tot 8 geen europese dominantie invloed (handelsposten) japan noord en zuid korea thailand liberia, debat over somalie en… 

 

Het gaat vooral over het herdenken van cultuur als gereedschap van dominantie. Het gaat over herdenken van cultuur als westers gereedschap om andere culturen te domineren. de erkenning en herkenning van de concepten, een manier van kijken denken en analyseren. In lijn zoals we ook binnen feministische cultuurkritiek. Hoe machtsverhoudingen zich manifesteren. Een voorbeeld hij vond een rapport en daarop stond ook onderaan ‘koen kan af en toe nogal Oost-Indisch doof zijn’ hij begreep niet wat het betekende en toen zeiden zijn ouders dat hij af en toe niet luisterde, selectief niet naar binnen laten komen wat er gezegd wordt. wel interessant om naar de geschiedenis van die termen te bekijken. Het lijkt een gedeeld algemeen kader. Hoe is die term in de geschiedenis geduid. Op verschillende manieren bijvoorbeeld op verzet van arbeiders in de koloniën maar op verschillende manieren en niveaus wordt er geduid op een manier van verzet, bijvoorbeeld in het werk van iemand, vermeld hij Oost-Indisch doof zijn; trage Indische arbeiders die niet willen horen maar het wel kunnen horen. Dit is het meest op Indische mensen toe te passen omdat door de warme klimaat ze daar nou eenmaal traag zijn. Dit wordt vaak gebeurt om andere culturen te duiden, het klimaat speelt een grote rol om superioriteit van het westen te duiden. Daarnaast was het ook verzet van vorsten. Indische vorsten hielden zich expres doof als ze opdrachten kregen van de Nederlanders zodat ze meer tijd hadden om te onderhandelen. Deze termen blijven circuleren in een alledaags kader zonder uitleg en contextualiseren van de term. Een andere vergelijkbare term is de tropenjaren. Situatie in de koloniën toen Nederlanders recht hadden op 2 jaar extra pensioen per jaar dat ze in de tropen waren, nu wordt de term gebruikt voor heteroseksuele koppels die opgroeien met kleine kinderen. Eenzelfde interessante ontwikkeling is het beginnen te bevragen van Nederlandse cultuur en witheid als een etniciteit en ras binnen de context van postkoloniale cultuurkritiek biedt een aanleiding om na te denken hoe de hiërarchieën in stand worden gehouden in taal maar ook het archief. 

Er is sprake van een selectief geheugen in de geschiedenis van empire. 

 

Tweet 1 en 2 

De constatering dat wit een ras is en dat het gekoppeld is aan privileges en dat die privileges kwetsbaar zijn en actief bevochten worden. 

 

3 en 4

Degene die rasmisme aan de kaak stelt wordt nietmeer gezien als wit. 

 

5

Ras doen we niet meer aan sinds de tweede wereldoorlog ras doet er niet toe en Nederland is niet racistisch. 

 

Gloria wekker in haar boek white inocence gaat ze in op de ambigue verhouding en het beroep op onschuld dat ze steeds terug ziet komen. Zij claimt dat de claim van witte onschuld werken als een tweezijdig zwaard. Het bevat het niet weten en niet willen weten. Niet een vaststaan biologisch gegeven maar gebaseerd op historisch overtuigingen. Ze herleidt die onschuld naar het Nederlandse archief. Ze baseert zich op het idee van cultural archieve; als de morele plicht die door cultuuruitingen werd overgedragen door cultuurwetenschap en populaire uitingen. Nu wilde mensen uit het westen andere gaan onderwerpen. Het is gebaseerd op witheid en christelijk suprieuriteit denken (verschillen Europees en tropisch klimaat). Witte onschuld koestert de onwetendheid, je wil je goede zelfbeeld houden, aan de andere kant is de vermijding van ras juist de erkenning van ras. De erkenning van ras doet ertoe. Flaterend zelfbeeld en ontkenning van de werking van ras. 

 

Holy trinity of postkolonial studies

Kijkend naar het vertoog kan het begrepen worden vanuit het concept orientalism – verwijzen naar de de suprieuriteit die afglijd naar een de onbeschaafdheid. Orientalisme hij stelt dat het westen heeft hegemoniale overheersing van gedachtegoed en terretoriums nodig. De orient ten opzichte van de oxident wordt gezien als exotisch onveranderlijk ander. Het is een manier van spreken denken en schrijven om de ander te creëren ten opzichte van zichzelf. Kritiek te leveren op hoe het westen zich positioneert ten opzichte van het oosten door te benadrukken wat het niet is.  

Bhabha: De Europese ten opzichte van de orient biedt geen nuance of tussenvormen. Hij pleit oog te hebben voor vormen van mengsels koloniale overheersers en koloniale culturen (christendom en lokale tradities). In zijn werk wil hij handelingsvermogen van de gekoloniseerde laten zien. Hoe werd er teruggeschreven in de koloniën en verhalen over de oxident. Hij richt zich op dynamiek ipv onverenigbaar. Sunny Bergman kijkt niet naar de interactie tussen bevolkingsgroepen en voelen zich juist daarom ook aangevallen juist door de binaire tegenstellingen. Uitingen van mensen die zich er niet in konden terugvonden. 

Een andere overweging: wie is de doelgroep? Aan de ene kant zich aangevallen voelen en veel reacties van witte mannen die de docu verwerpen maar ook ironisch met de docu spelen. Witte mannen zouden zichzelf moeten wegcijferen op basis van de documentaire ipv te denken hoe we op een andere manier kunnen samenleven. Verschillende reacties vanuit andere achtergronden voelen zich niet aangesproken, het is niet voor hen gemaakt. 

 

Zwarte kunstenaar: hij vond dat het niet voor hem gemaakt was hij voelde zich niet aangesproken. Wie er spreekt en over wie wordt er gesproken. Stemmen vanuit de zwarte gemeenschap die het bevragen dat de docu door een witte vrouw gemaakt is. Mensen vinden dat de docu door een zwarte gemaakt zou moeten worden dat soort reacties zijn te duiden als een belangrijke discussie. Wie kan er spreken over een gemeenschap wie heeft er een stem een over wie. Dat is een belangrijke interventie die Spivak maakte. Ze benadrukte dat er geen ook was voor de positie van de vrouw en dat er in het feminisme ook weinig aandacht voor geopolitiek was. Darstellung vertretung etc. Haar bekendere artikelen bevraagd zij in hoeverre minderheidsgroeperingen hun eigen stem kunnen laten horen in kunst en politiek. Heeft sunny genoeg kennis kan zij wel over de zwarte gemeenschap spreken. In eht werk bekritiseerd ze de representatie vooral van derde wereldvrouwen. Er wordt vaak over hen geschreven maar er is vaak niet met de vrouwen gesproken of ze spreken nooit zelf. Het proces wordt gevormd door kolonisatie. Kunnen we de ander wel op een ethische manier representeren? Kunnen we samenwerken om een mening en een analyse te maken. 

Een ander belangrijk concept: strategic essentialism maakt het mogelijk te begrijpen hoe een gemeenschap die divers is toch samen kan komen om de maatshcappelijke problematiek aan te kaarten. Onderliggende verschillen kunnen achter worden gelaten. Dat is tot stand gekomen bij black lives matter (verschillende klassen). Op die manier black lives matter is een grotere beweging zie je hierdoor. 

 

 

Join World Supporter
Join World Supporter
Log in or create your free account

Why create an account?

  • Your WorldSupporter account gives you access to all functionalities of the platform
  • Once you are logged in, you can:
    • Save pages to your favorites
    • Give feedback or share contributions
    • participate in discussions
    • share your own contributions through the 7 WorldSupporter tools
Follow the author: Sarahm
Promotions
verzekering studeren in het buitenland

Ga jij binnenkort studeren in het buitenland?
Regel je zorg- en reisverzekering via JoHo!

Access level of this page
  • Public
  • WorldSupporters only
  • JoHo members
  • Private
Statistics
[totalcount]
Comments, Compliments & Kudos

Add new contribution

CAPTCHA
This question is for testing whether or not you are a human visitor and to prevent automated spam submissions.
Image CAPTCHA
Enter the characters shown in the image.
More contributions of WorldSupporter author: Sarahm