Inleiding

Kindermishandeling wordt geassocieerd met een verhoogd risico op de ontwikkeling van verschillende psychische problemen, waaronder major depressive disorder. Er is bewijs voor een sterke associatie tussen kindermishandeling en major depressive disorder. Hierbij is het belangrijk dat kindermishandeling niet alleen het risico op het ontwikkelen van een major depressive disorder verhoogt, maar het voorspelt ook de ernst en het verloop van de stoornis. Het is van belang om beter begrip te krijgen van de processen die het verband tussen kindermishandeling en depressie bemiddelen. Tot op heden hebben namelijk weinig studies gekeken naar psychologische processen die associaties tussen kindermishandeling en depressie bemiddelen. Deze studie onderzoekt drie potentiele mediatoren:

• Problemen met de emotieregulatie
• Gehechtheid
• Attributional style

Criteria

De variabelen zijn gekozen op basis van de volgende criteria:

• Bewijs voor een relatie met kindermishandeling
• Bewijs voor een relatie met depressie
• Bestaande theoretische verklaring voor deze variabele als mediator
• Geschikt voor online assessment

Problemen met de emotieregulatie

Er zijn steeds meer aanwijzingen die de rol van emotieregulatie als mediator tussen kindermishandeling en het ontstaan van depressie ondersteunen. Tevens is er indirect bewijs dat kindermishandeling leidt tot problemen met de emotieregulatie, zoals problemen met begrip en het benoemen van affectieve toestanden, lage emotionele acceptie en het gebruik van onaangepaste emotieregulatie strategieën.

Gehechtheid

Verschillende onderzoekers suggereren dat vroege hechtingsstoornissen ervoor zorgen dat kindermishandeling bijdraagt aan het kwetsbaar zijn voor depressie op latere leeftijd. Er zijn aanwijzingen voor een relatie tussen kindermishandeling en onveilige gehechtheid in de volwassenheid. Hierbij is er sprake van twee onveilige hechtingsstijlen: vermijding en angst. Vermijden bestaat uit de neiging om nabijheid en intimiteit in relaties te ontwijken, terwijl angst verwijst naar gevoelens van onveiligheid en een tekort in hechte relaties.

Attributional style

Ervaringen van hopeloosheid kunnen leiden tot depressogenic inferential styles die worden gekenmerkt door de neiging om negatieve gebeurtenissen in het leven toe te schrijven aan interne, stabiele en wereldwijde oorzaken. Deze attributiestijl is een cognitieve risicofactor die interacteert met acute stressoren, die betrouwbaar depressieve reacties voorspellen na een stressvolle gebeurtenis.

Hypothesen

In deze studie zijn de hierboven beschreven mediatoren gelijktijdig onderzocht in een groep mensen met een depressieve stoornis. Er zijn 3 hypotheses opgesteld:

... Interested? Read the instructions below in order to read the full content of this page.