Hoorcollege 1: Ontwikkelingspsychopathologie
Psychopathologie is een gebied binnen de psychologie. Het doel ervan is over het algemeen om ‘te proberen te begrijpen’. Hieronder valt zowel de essentie van psychopathologie als hoe stoornissen zich voordoen en zich ontwikkelen over de tijd heen. Kort gezegd is ontwikkelingspsychopathologie de studie van normale ontwikkeling die in sommige gevallen is ontspoord. Hierbij wordt de oorzaak onderzocht en wordt de ontwikkeling van het afwijkende gedrag nader bekeken. De oorzaak van het afwijkende gedrag kan zowel te vinden zijn in de persoon zelf, zowel als in de omgeving. Men moet zich echter direct afvragen wat afwijkend of abnormaal gedrag dan precies inhoudt.
Wat is abnormaal gedrag?
Abnormaal gedrag moet niet alleen atypisch zijn, maar ook schadelijk. Een voorbeeld hiervan is externaliserend probleemgedrag, waarbij een persoon schade kan aanrichten bij een ander door agressief gedrag. Een minder makkelijke voorwaarde is dat het gedrag als ongepast moet worden gezien binnen de ontwikkeling. Dit is moeilijker om vast te stellen, omdat wat als normaal gezien wordt, afhangt van sociale contexten. Ouders en professionals kijken om die reden vaak ook verschillend naar of een kind wel of niet abnormaal gedrag vertoont tijdens de ontwikkeling. De samenleving in het algemeen heeft nog altijd veranderende visies over wat wel en niet als abnormaal wordt gezien. Daarnaast hangt abnormaal gedrag vaak af van verschillende variabelen, zoals leeftijd, situatie/context, het geslacht en de cultuur.
Vaststelling van afwijkingen
Desondanks de soms moeilijk vast te stellen voorwaarden, zijn er ook een aantal gedragsindicatoren van afwijkingen die enigszins makkelijker vast te stellen zijn. Zo moet er achterstand in de ontwikkeling zichtbaar zijn en moet er een verslechtering plaatsvinden binnen de ontwikkeling. Er moet daarnaast extreem frequent of juist non-frequent gedrag aanwezig zijn. Dit houdt in dat bepaalde kenmerken zich vrijwel altijd voordoen (repetitief gedrag) of dat iemand juist bepaald gedrag niet vertoond (niet spreken). Dit gedrag moet extreem intens of totaal niet intens zijn. Een ander kenmerk is dat gedragsmoeilijkheden over de tijd heen blijven bestaan en dat gedrag als ongepast gezien wordt in een bepaalde context. Dit laatste hangt uiteraard weer af van de cultuur waarin men leeft. Vaak moeten er ook abrupte veranderingen in het gedrag plaatsvinden en is er sprake van verscheidene gedragsproblemen. Afsluitend moet gedrag gezien worden als kwalitatief anders dan wat normaal is. Vanzelfsprekend hangt dit weer samen met de context.
Andere indicatoren voor een afwijking
Er is... Interested? Read the instructions below in order to read the full content of this page.
Add new contribution