Overal in de wereld vindt concurrentie, oftewel mededinging, plaats. ‘Mededinging’ staat voor het streven om in de gunst van anderen te komen en gebeurt bijvoorbeeld in diverse takken van sport, het bedrijfsleven, het onderwijs, de zorgsector en politiek. In dit uittreksel gaat het om economische mededinging. Dit kan gedefinieerd worden als het geheel van gedragingen van alle deelnemers aan het marktverkeer gericht op de verkrijging van een zo gunstig mogelijke marktpositie. Markt moet in deze omschrijving economisch worden opgevat. Het is het geheel van vraag en aanbod betreffende bepaalde goederen en diensten.Op deze marktbewegingen zijn vele regels van toepassing die samen het mededingingsrecht vormen. Dit zijn regels die het doel hebben de concurrentie te ordenen. Deze regels kunnen opgesteld zijn door de ((supra)nationale) overheid of door de marktdeelnemers zelf. Daarbij gaat het soms om de verhouding tussen overheid en onderneming (bijvoorbeeld de Arbeidstijdenwet), soms om die tussen ondernemingen onderling en tussen ondernemers en consumenten (zoals de Handelsnaamwet).Er wordt in het mededingingsrecht getracht een scheiding te maken tussen het publiekrechtelijk- en het privaatrechtelijk mededingingsrecht.In het publiekrechtelijke mededingingsrecht handhaaft de overheid zelf de door haar uitgevaardigde wet- en regelgeving. Wel kent onze economie het beginsel van vrije ondernemingsgewijze productie. De vrijheid van ondernemers om met elkaar te concurreren en elkaar – binnen het geoorloofde – van de markt te verdrijven...