Dag 15 en 16: Dasain festival

Zondag 13 oktober

Vandaag stond alles in de apotheek op een wat lager pitje: toen ik bij de apotheek aankwam moest ik de apotheker na het festival uit bed bellen om de apotheek te openen. Er kwamen 2 mensen langs met een fikse infectie, dus ik heb dat niet voor niets gedaan!

Gwen en ik zijn later op de dag gaan lunchen. Vrijwel alles was dicht doordat iedereen thuis met familie het festival vierde (vaak trekken ze weg uit de stad en gaan ze naar het platteland). Volgens mij houdt dit festival voornamelijk in dat je lekker veel met elkaar (vlees) eet en soms een offer brengt bij de tempel. De kinderen hoeven zich ook niet te vervelen: er zijn vliegerwedstrijden en er worden van bamboobomen schommels gemaakt. Gelukkig konden we toch nog ergens eten. We vonden een donker tentje waar me een hele pittige chow mein voorgeschoteld kregen! Die hebben we maar snel weggespoeld met een flesje Pepsi.

Daarna kwam ik weer bij de apotheek en was er een kindje met een flink gat in z'n hoofd wat gehecht moest worden. Ik vond het toch een heftig gezicht hoe dat kindje pijn had en met een minimale verdoving de pijn van het hechten moest verdragen. Niet veel later kwam er een nieuwe gewonde langs. Deze jongen had een flinke klap op z'n hoofd gekregen en hebben we medicatie tegen de pijn meegegeven. Later bleek dat hij in een gevecht beland was, tussen dronken mensen die het festival vierden.

's Avonds hadden we het idee dat we wel Nederlands eten voor het gezin konden koken. Dit liep helemaal in de soep, doordat de grotere supermarkten gesloten waren en we alleen tomatensaus en pasta konden vinden. We sloten de avond toch goed af door de film '17 Again' met z'n allen te kijken.

Maandag 14 oktober

Oftewel de dag van de grootste chaos in Nepal tot nu toe denk ik. De dag leek aardig gesmeerd te verlopen toen ik op weg was naar de apotheek en de apotheek vandaag weer wel normaal open was. We hebben iemand tegen Rabies behandeld, nadat hij door een hond gebeten was. Doordat dit de belangrijkste dag van het festival was gingen veel mensen met hun kleine baby op pad en vlogen de luiers over de toonbank!

Onderweg terug kwam ik veel locals tegen. Ze hadden allemaal een rode streep op hun voorhoofd: een tikka. Dit is typisch voor het festival. Het verkeer ging ook erg chaotisch, want iedereen wilde weer graag bij familie zijn. Ik voelde me als Carrie Bradshaw uit Sex and the City toen ik me voorzichtig langs de plassen van regenwater bewoog en een bus me vol voorbij reed, waardoor ik verplicht was me weer om te kleden!

Maar dit was niet het enige vreemde van vandaag. Ik had 's ochtends nog netjes gevraagd of de apotheek open zou zijn in de middag in verband met het festival. Aangezien hij een paar dagen hierna naar zijn moeder buiten de stad zou gaan, zorgde ik er dus voor netjes op tijd terug te zijn zodat ik hem nog kon helpen voor zijn vertrek. Maar zoals een echte Nepalees veranderen ook de plannen van de apotheker continu. Hij belde me een half uur later dat ik wel beneden bij z'n neefjes kon wachen. De neefjes waren heel gezellig en maakten me even heel bewust van alle verschillen tussen ons in cultuur, toekomst en andere perspectieven. Zo makkelijk als wij hier voor een paar maanden naar het buitenland kunnen met een beetje sparen en veel werken, zo moeilijk is het hier om uberhaupt een visum voor een ander land te krijgen. Het is echt alleen weggelegd voor mensen om het land te verlaten als ze een scolarship krijgen of een internationale baan vinden (wat hier eigenlijk bijna nooit voorkomt). Als ik al dit soort dingen hier hoor, besef ik me weer heel goed hoe erg ik in mijn handjes mag knijpen dat ik al zoveel van de wereld heb mogen zien.

De apotheker was er na een paar uur nog niet, dus ik besloot terug naar mijn gastgezin te gaan. Thuis kreeg ik opnieuw chow mein voorgeschoteld, maar gelukkig niet zo pittig als gisteren! We besloten door de aanhoudende regen de film 'letters to Juliet' te kijken met de meisjes van het gastgezin.

Follow the author: EliseS
Promotions
verzekering studeren in het buitenland

Ga jij binnenkort studeren in het buitenland?
Regel je zorg- en reisverzekering via JoHo!

Content categories
Comments, Compliments & Kudos

Ik vind het leuk om jou

Ik vind het leuk om jou logboekjes te lezen, ga vooral door! 
Daarnaast vind ik het mooi om te lezen dat jij tot zulke inzichten komt die je uit je ervaringen opdoet in Nepal. Ik ga snel verder lezen wat je nog meer hebt meegemaakt!! :D

Ben er een weekje tussenuit

Ben er een weekje tussenuit geweest, dus ik lees je blog nu pas.  Lijkt me echt hard om zo'n kindje te zien met een hoofdwond, en zeker als je hem moet verzorgen met een zwakke verdoving. Nou ja.. gelukkig waren jullie er om hem in iedergeval te hechten.
 

Bedankt Rajeb voor de

Bedankt Rajeb voor de complimenten onder mijn blogs! En Dennis, heel erg bedankt voor het trouwe meelezen, het is erg leuk om te zien dat mensen mijn blogs leuk vinden. Dat soort momenten zijn voor mij inderdaad ook wel de meest heftige momenten. Ik merk ook aan mezelf dat ik dan wel eens even weg moet kijken, omdat het heel moeilijk is om zo'n jong kindje pijn te zien hebben.

Groetjes,
Elise

Add new contribution

CAPTCHA
This question is for testing whether or not you are a human visitor and to prevent automated spam submissions.
Image CAPTCHA
Enter the characters shown in the image.
Access level of this page
  • Public
  • WorldSupporters only
  • JoHo members
  • Private
Statistics
[totalcount] 3