Mijn hart werd gebroken....

Woensdag 7 en donderdag 8 augustus – 16.30 uur Nederlandse tijd

Aaah we hebben vangst! 2 muizenvallen in huis en nu in totaal 6 muizen al gevangen! Het zijn van die vieze plakmatjes waarop ze vast blijven zitten en proberen eraf te kruipen! Te zielig! Maar gelukkig was daar onze held Alon om ons en de muizen uit hun leiden te verlossen! Met een zakje eraf trekken en dood maken… blegh!

Afijn, another day at the office! Op de planning stond weer een leuke trip naar Lambu! Dit maal zonder de krijsende varkens maar met 14 zakkken zaad! En dan niet in de Hollandse mond “zaad”, maar seeds. Mais en bonen! Deze zakken zijn bestemd voor gezinnen met kinderen met HIV om ze op economisch gebied te ondersteunen. Daarnaast gingen we even langs het kippenproject om 4800 eieren op te halen! Auto volgeladen, 7 man weer achterin, op de hobbelwegen naar Lambu!

Onderweg naar Lambu, wat een schik! Probeer een ugandees maar eens uit te leggen wat een lolbroek en een grappenjas is! Happy pants werd al gauw, you feel happy in your pants…?! L:achen gieren brullen, ik viel bijna achterover van de laadbak af. Dit mooie akkefietje werd al gauw opgevolgd door de volgende lachbui… Jaja Petra was op dreef, loonaticuurtje werd een loonatic dagje! De mannen, Shafik en Alon gingen zich wel erg vrouwelijk gedragen.. Sjaaltjes over het hoofd, stem omhoog, handje in de lucht! I’m a woman now! Afsluitend nog een paar keer het volkslied gezongen , vader Jacob in het ugandees en zo nog een aantal liedjes.

Aangekomen in Lambu, kwam gelijk de lucht van de sloppenwijk je te gemoed. Een combinatie van rotte sardientjes, zweet, vuilnisbelt, zweet en allerlei rare ziektes. Dit laatste werd gelijk pijnlijk duidelijk bij het uitstappen… Een jongetje met een gigantische ontstoken wond op zijn armpje. Een jaar of 2 oud… wat waarschijnlijk zonder medische hulp zijn dood gaat worden. Er zat een kruidenmengsel op, helemaal ingedroogd maar leek niet werkzaam. Arm stond heel erg op spanning. Mijn hart brak. Niets dat we voor hem konden doen. Wetend dat hij dood gaat, loop je daar… Ik kon wel janken.

Afijn we waren daar met een missie. De eieren verkopen! Van hutje naar hutje, in de sloppenwijk, kleine gangetjes en steegjes. En die lucht… onbeschrijfelijk hoe vies je je daar voelt. Daarnaast voelde ik me er heel erg onveilig en bekeken. 9 van de 10 mannen zijn alcoholist, bedelend voor geld met gele doordringende ogen. Constant achterom kijken naar je tas, maar goed er moet ook gewerkt worden. Iets verderop in het dorpje was het iets aangenamer. We konden vanuit de auto verkopen en ik liep, zonder tas, nog een rondje met Alon om als een echt viswijf eieren te verkopen. Zonder succes.

Vanuit Lambu reden we door naar heel klein primitief dorpje in Bukakata. Helemaal in de middel of no where, een landweggetje door de rimboe! Echt super super mooi! Wel wat minder fijn voor mijn billen op een ijzeren randje van de laadbak. Gelukkig Alon naast me die me redde van de dood… ik ging bijna achterover er vanaf. Aangekomen op de plaats van bestemming, zagen we een Jajja en een paar kinderen. Het was de bedoeling om hier een aantal zakken zaad af te geven aan de ouders of grootouders van de HIV positieve kinderen. De mensen voor wie het bestemd was waren er helaas niet. De vraag: Laten we het achter bij een man die het later en hen geeft of nemen we het mee. Ondertussen kwamen er steeds meer mensen aanlopen. Jonge mensen, kinderen en Jajja’s! De vrijwilligers van FoHo namen van alle kinderen de gegevens op om ze bij FoHo in het bestand op te slaan. In case of… Dit duurde erg lang, dus trokken wij onze pers=camera’s maar te voorschijn. Zie de foto’s op fb! Het was al erg laat uur of half 7 dus het werd al donker, en dat gaat heel snel in Uganda! We moesten nog minstens een uur naar huis dus dat werd een spannende rit over de hobbelige zandwegen van Uganda! Maar… wel een super super mooie zondsondergang! Nog een kleine stop om te tanken en in het donker door naar huis.

Koud, guur, hobbels, moe… maar we hebben het gered zonder verkracht, beroofd of vermoord te worden! Doel behaald! Nog even de eieren uitladen die niet verkocht waren, chapati’s met ei ook wel rolleggs en water halen. Half 9 thuis. Lange dag, moe en verzadigd van alle indrukken. Even douchen en naar bed. Bah wat voelde ik me vies!

Met het jongetje uit Lambu nog in mijn hoofd toch nog redelijk geslapen. Vandaag een rustig dagje op het programma maar ook wel een spannend dagje. Stephanie en ik gingen al vroeg op weg naar Mukwaya kliniek voor de malariatest voor mij. Ik voelde me redelijk goed, beetje slapjes dus dacht dat het wel goed zat. En dat was het gelukkig ook. Ik ben malaria vrij! Hiep hoera! Terug naar het project waren Marlies en Stephanie al naar het koffieproject om zakjes te vullen, Stephanie en ik gingen de jongens begeleiden bij het washen & bathing. En dat is geen gemakkelijke taak met straatschoffies! Afijn onze mamaskills deden hun werk. Allemaal schoon en gewassen! Van de les kwam niet meer veel dus maar een beetje gekaart en gespeeld. Het is vandaag een bijzondere dag! Suikerfeest! Een heel christelijk dorp maar omdat we een islamitische vrouw bij FoHo hebben werken vieren we met z’n alle het Suikerfeest., Er stond dus voor de jongens een feestmaal op het programma. Er werden 4 kippen geslacht voor onze ogen… heerlijk in de morgen op een lege maag. De jongens gingen plukken en de kleintjes spelen met de hoofden van de kippen. Jammie! Ruth, een van de lieve vrouwen die bij de office woont had heerlijk gekookt. Matoke, kip, rijst en soep (vocht van de kip) en zoete aardappel. Met z’n alle binnen eten aan tafel, normaal eten de kinderen buiten ergens op de grond. Ook kreeg iedereen een flesje soda! Wat een feest, wat een feest! Na het eten, 3 uur, gingen wij naar huis om onze tassen te pakken voor een weekendje Murcison Falls! Iets waar ik enorm naar uitkijk! Een avondsafari, een ochtend safari, een boottocht over de Nijl en een hike naar de watervallen.

Nu nog even lekker eten bij Plot 99 en dan 1 nachtje bij Backpackers slapen omdat we morgen heel heel vroeg worden opgehaald voor een reisje van 10 tot 12 uur richting de plaats van bestemming. Dat wordt dus dodelijk saai….