Dinsdag had ik afgesproken met een Nederlandse vrouw, Marieke, die het project waar ik werk coordineert. We zijn samen naar een boekenwinkel geweest. Ik had 100 euro sponsorgeld bij elkaar verzameld. Van dat geld heb ik 16 Engelse boeken en 16 wiskunde boeken gekocht. Verder heb ik nog boeken gekocht die de docenten en vrijwilligers kunnen gebruiken voor lesideeen. Voor de werkboeken hebben we iets heel slims bedacht. We gaan de werkboeken uitelkaar halen en dan de losse bladzijdes in losse mapjes stoppen. Met een whiteboardmarker kunnen ze dan op de mapjes schrijven en op die manier de oefeningen maken. Zo kunnen we ze hergebruiken! De mapjes moesten we gaan kopen in een andere winkel, maar net zoals de boeken, waren deze ook niet op voorraad. Dus ik heb alles betaald en Marieke gaat ze ophalen als ze binnen zijn. Marieke was trouwens met de motor mij komen ophalen. Ik mocht dus achterop! Echt stoer! Dus ik heb een korte sightseeing op de motor gehad!
Het plan was om woensdagavond hutspot te maken voor ons gastgezin, maar er zijn hier geen aardappelen, dus dat ging niet door! Toen hebben Fieneke en ik bedacht om wentelteefjes te maken. We wilde het geven als toetje. Onze gastmoeder had dit blijkbaar niet helemaal begrepen, want we hadden geen avondeten gekregen. Gelukkig hadden we genoeg wentelteefjes gemaakt, dus dat was ons avondeten. Ook niet verkeerd! Ons gastgezin vond het trouwens ook lekker!
Op het project hebben we ook nog allemaal leuke dingen gedaan. Wat we ook doen; de kids vinden echt alles leuk! Ik had van een collega in Nederland heel veel nagellakjes gekregen. Met water kon je de nagellak weer verwijderen. Ideaal dus! Ze vonden het super leuk. Zelfs jongens van 13 liepen met roze nagellak op hun nagels! Daarna hebben we nog met waterpistooltjes gespeeld en geknikkerd. Ook hebben we een poging tot scoobidooen gedaan. Weten jullie nog; Van die touwtjes waar je een sleutelhanger van kunt maken?! Het is heel fijn om geen gezeur te horen dat ze iets niet leuk vinden! Soms zijn ze te enthousiast en dan stoppen ze bijna hun hand in je gezicht, omdat ze bijvoorbeeld nog een sticker willen. Dat gebeurt dan weer niet in Nederland! Er is een jongetje die 's middags altijd komt en die zou ik echt wel mee naar huis willen nemen! hij heet Wadodo en is ongeveer 5 jaar oud. Hij heeft zo'n schattig kopje! Als ik hem alleen al zie, moet ik al lachen. Dus wie weet, neem ik hem wel stiekem mee. Er is nog een hele lieve! Die noemen we chubbie, want die heeft echt een dik buikje!
Afgelopen vrijdag hadden we ons laatste dag op het project. We hebben turnoefeningen met de kinderen gedaan. Ze zijn daar echt super goed in, want ze zijn allemaal super lenig! 's Middags zijn we met de motorking een whiteboard gaan kopen. Een motorking is een motor, waarvan het laatste wiel is vervangen door een bak en twee wielen. Het was echt super tof om daar op te zitten. Ik zat naast de chauffeur (de computerleraar) op een of ander bakje. Wat echt raar was, was dat alle mensen op straat keihard moesten lachen toen ze drie witte op de motorking zagen zitten! Er waren zelfs meerdere Ghanezen die foto's van ons aan het maken waren. Blijkbaar hadden ze nog nooit 3 salaminga's op een motorking zien zitten.
's Avonds heb ik afscheid genomen van mijn gastgezin. Ik had nog wat kleurpotloden, snoep en gelukgspoppetjes dus die heb ik de 3 jongetjes gegeven. Ze waren er weer heel blij mee, gelukkig! Om 5 uur stond ik zaterdagmorgen op, want we (de twee Belgische meisjes, Laure en Sophie, en ik) moesten ons vliegtuig halen naar Accra! Na onze vreselijke busreis van Accra naar Tamale (zie eerder blog!), hadden we toch al vrij snel besloten dat we het vliegtuig terug zouden nemen. Het was maar een uurtje vliegen. Aangekomen in Accra hebben we een taxi genomen naar het trotro-station. Met een trotro (een klein busje) zijn we naar Cape Coast gegaan. Zo'n 2,5 uur rijden en we hoefden maar 6 euro te betalen! Wat me opviel aan de reis van deze morgen was dat alles gewoon ging zoals gepland. We hoefden nergens te wachten en alles en iedereen was op tijd!
In Cape Coast aangekomen zijn we meteen naar Cape Castle, slavenfort, gegaan. Het fort lag echt 5 minuten lopen van onze lodge. Bij cape castle kregen we een rondleiding. Ondere andere hebben we de kelders gezien, waar de slaven wel 2 weken tot 3 maanden moesten zitten in het donker in hun eigen behoeftes, voordat ze vervoerd werden naar Zuid-Amerika, de Cariben of Noord-Amerika. Ook hebben we de bekende 'door of no return' gezien. Vervolgens zijn we lekker gaan eten bij ons hotel en 's avonds was er een voorstelling met Afrikaanse dans, lekker toeristisch dus!
De volgende morgen zijn we eerst gaan ontbijten buiten het hotel. In Cape Coast zitten veel rastafarians. Zij lusten wel een joint! Wij wilden pannenkoeken bestellen, bij een pannenkoek stond iets waarvan we niet wisten wat het betekende. We vroegen wat het was. Het bleek een pannenkoek te zijn met wiet erin! Het is helemaal niet legaal in Ghana, maar als je de politie zo nu en dan wat geld geeft, knijpen ze wel een oogje dicht! Ik ben toch maar voor een gewone pannenkoek gegaan. Dat was niet eens zo simpel, want alle ingredienten, moesten nog gehaald worden!
Vervolgens zijn we naar Kakum national park geweest. Hier kun je van boom tot boom lopen via bruggen. Het hoogste punt is wel 40 meter hoog! Ik was aan het twijfelen of ik het ging doen met mijn hoogtevrees! Ik heb mijn angst overwonnen en het toch maar gedaan! Het was heel mooi, maar toch echt wel eng hoor! 's Middags hebben we lekker aan het strand gelegen. Opeens liep er een varken over het strand. Het moet niet gekker worden hier in Ghana! De volgende dag zijn we weer met de trotro naar Accra gegaan. Voordat we vertrokken kwam een vrouw nog zingen in de bus, later ging ze ook nog bidden. Onze reis was dus gezegend! Aangekomen in Accra vlogen alle taxichauffeurs weer op ons af! Ze willen allemaal dat we in hun taxi komen. Ze pakken je bagage als je niet oplet en stoppen hem al in hun taxi! Het punt was gekomen dat ik afscheid moest nemen van mijn 2 belgische vriendinnen! Zij vlogen die avond naar huis en ik had nog een nachtje in Accra, voordat ik naar huis vloog. We hebben samen een taxi voor mij geregeld en daar ging ik dan alleen richting een Belgische mevrouw waar ik heb overnacht. Het was toch wel spannend, want je hoopt maar dat de chauffeur weet waar het is en geen rare fratsen uithaalt! Gelukkig kwam ik veilig aan. Vandaag is mijn laatste dagje hier in Accra.
Vanavond vlieg ik namelijk terug naar Nederland! Ik ga dadelijk nog in mijn eentje ergens lunchen. De eerste keer dat ik dat doe, dus ik ben benieuwd hoe ik dat ga vinden! Dit is dus ook mijn laatste blog vanuit Ghana! Ik heb het heel erg naar mijn zin gehad! Ik hoop jullie ook met het lezen van mijn blogs ;)! Tot snel!
Liefs,
Anouk
Access:
Public
Add new contribution