Hoe het is om bij een project in een ontwikkelingsland aan de slag te gaan

Ik zit nu heerlijk in de zon en heb weer zin om iets te gaan schrijven. Ik zal eens meer gaan vertellen over de projecten die ik heb bezocht en wat we hier precies gedaan hebben. De 4e en 5e dag dat ik in Malawi was gingen we naar ons eerste project. Dit eerste project waar we aan de slag gingen was YODEP (dit staan voor Youth Development and Productivity). YODEP richt zich op de ontwikkeling van kinderen en tieners door ze samen te laten komen door middel van sport en spel. Ook helpen ze de kwetsbare in de community door ze o.a. te voorzien van voedsel en onderwijs. De eerste dag dat we hier waren hebben we natuurlijk meer uitleg over het project zelf gehad en zijn we 's middags meteen aan de slag gegaan! Onze groep van 20 jongeren werd verdeeld over 4 kleine groepjes zodat iedereen ergens anders kon gaan helpen. Mijn groepje ging samen met Joy(onze lokale expeditieleider) een badkamer bouwen voor iemand in de community. Toen we uiteindelijk, na een aantal kilometer te hebben gesjouwd met zware boomstammen en bamboo aankwamen bij het huisje van de oude vrouw en 6 kinderen schrok ik echt even. Vooral na het verhaal dat Joy had verteld over hoe de situatie van deze mensen was en dat ze met zijn 8-en in een huisje van ik denk nog geen 5 bij 2 meter leefden. Dit was echt het basic leven, je kan het je gewoon niet voorstellen. Na het verhaal te hebben gehoord gingen we met enorm veel energie aan het werk. Het was echt super gaaf om na een middag hard werken te zien dat er van helemaal niks ineens een badkamer stond (helemaal gemaakt van boomstammen, bamboo en riet) waarin deze mensen zichzelf en hun kleren konden gaan wassen. Net voordat we afscheid gingen nemen van de oude vrouw vroeg Joy aan ons of we nog iets tegen haar wilden zeggen. Het was een tijdje stil omdat niemand hier echt woorden voor had. Op een gegeven moment heb ik toch iets gezegd en ik zei dat ik wist dat wat wij die middag hadden gedaan natuurlijk niet het grote probleem zou oplossen dat ze daar hebben maar ik toch hoopte dat ze wel blij was met wat we voor haar hadden gemaakt. Opeens onderbrak Joy mij en nam ons mee naar de achterkant van het huisje om aan ons te laten zien waar ze zich voorheen moesten wassen. Deze plek stelde echt niks voor en er hing alleen een vuilniszak ter bescherming zodat niet iedereen hun kon zien vanaf de weg en ook de grond was gewoon van modder en het was er erg vies. Joy vertelden dat wat we vandaag gedaan hadden zeker wel een probleem op had gelost en voor deze mensen echt life changing is. Ik vroeg mijzelf op dat moment echt af hoe het kon dat dat kleine beetje wat we die middag gedaan hadden voor deze mensen hun leven echt zo kon veranderen. Voor deze mensen betekend het zo veel dat we ze uit die slechte was-situatie hebben gehaald en daarvoor in de plaats iets nieuws hebben neergezet. Op dat moment brak iedereen en werd enorm emotioneel. Bij vele kwam nu echt het besef dat ze in een ontwikkelingsland waren. De hele weg terug naar YODEP heb ik niks gezegd en was ik erg aan het nadenken over wat we net hadden gehoord en gezien. Deze dag was echt heftig kan ik je vertellen! Maar het feit dat je daar een middag gaat werken en zoveel kan veranderen voor die mensen in zo'n situatie had ik nooit gedacht. Dat gevoel is gewoon niet te beschrijven.

Dit was een beetje wat we bij YODEP hebben gedaan en om het verhaal niet te lang te maken schrijf ik in mijn volgende blog al mijn ervaringen en verhalen over het 2e project wat ik heb bezocht.

Vrijwilligers werk doen is zoiets speciaals voor jou en de mensen om je heen.