Mijn heenreis en dag uno

Hola!

Op het moment zit ik in de (koude maar gezellige) woonkamer in mijn appartementen complex. Hier ben ik vanmiddag rond 1 uur aangekomen. Het is een erg gezellig huisje. Het heeft meerdere verdiepingen en een binnen plaats. Aan de binnen plaats zit ook de Spaanse school waar ik vanaf maandag 4 weken les ga krijgen.

Maar om hier te komen kosten wel wat meer tijd. Vrijdag vanaf Brussel naar Madrid gevlogen. Inclusief een emotioneel afscheid natuurlijk. Al zwaaiend weg lopen achter de poortjes, steeds kleiner werden mijn ouders, broer, Edwin en zijn moeder. Na wat tranen stapt ik in het vliegtuig. Jammer genoeg zat ik tussen 2 te grote en brede mannen in en had het vliegtuig veel last van turbulentie. Al misselijk, naar en bevend op Madrid moest ik 6,5 uur wachten. Gelukkig heeft Madrid airport veel te doen qua shoppen, eten en mensen leren kennen. Zo kwam ik een man tegen met zijn joekelille. Hij gestudeerd voor psychiater maar geloofde na 10 jaar werken in een psychiatrische instelling in de VS, niet meer dat hij met medicijnen mensen kon helpen. Nu reisde hij voor een jaar de wereld over en deed een soort creatieve therapie op verschillende plekken.

Voordat ik weg ging had ik afgesproken met een meisje die ook vrijwilligers werk ging doen, dat we elkaar zouden zien in Madrid. Eenmaal elkaar gevonden gingen we opzoek naar de goede gate. Met een soort ondergronds treintje uiteindelijk op de juiste plek gekomen.
12 uur lang moesten we in het vliegtuig zitten. Ik zag er enorm tegenop. Mijn benen begonnen het eerst half uur al te tintelen en vielen in slaap. Nadat ik de airbus 3x op en neer had gelopen kon ik rustig gaan zitten. Een snelle maaltijd en ik viel in slaap. Pas ’s ochtends bij het ontbijt werd ik wakker gemaakt. Toen duurde het nog 1,5 uur en we landde zonder enkele problemen in Lima. Ik begon vliegen bijna leuk te vinden.

Van Lima naar Cusco vlogen Elske en ik niet samen. Elske zou 2 uur later aankomen dan ik. Ook het vliegen naar Cusco ging super. Vooral omdat ik 1,5 uur lang heb kunnen genieten van het mooiste uitzicht. (zie foto’s)
Aangekomen op Lima werd ik opgehaald door Nelleke. Zij is hier voor een jaar vrijwillig de coördinator en spreekt Nederlands. Samen met haar ging ik naar mijn appartement. Zoals ik al schreef een gezellig huis. Op elke verdieping is een complex voor 3 of 4 mensen. Ik zit in een appartement voor 4 en slaap als enige aan de (open) gang. De rest slaapt met zijn kamer aan de woonkamer. Maar dit zegt niks. Het is ’s nachts 2 graden en heel het huis zit voor kieren. Vooral mijn kamer schijnt het kouds te zijn!!

Na even te hebben gedoucht (in een nog koudere badkamer, gelukkig wel met lekker warm water) en mijn kamer te hebben ingericht kregen we een rondleidinkje door Cusco. Het is een erg actief en vrolijk stadjes. Veel kraampjes, kleuren, muziek en mensen. Ook een boel auto’s de allemaal veelte eng en agressief rijden. Ik houd het dus maar bij taxi’s.
Dat ik op +/- 3400 meter hoogte zit merk ik wel. Ik voel dat er een lichte druk is op mijn oren maar vooral da t je snel last hebt van ademnood en/of lichte benauwdheid tijdens het traplopen bijvoorbeeld. Dit gaat als het goed is over na 2-3 weken.

Over 15min gaan we met alle vrijwilligers uit eten. Dat is namelijk maar iets duurder dan zelf kopen. Omgerekend in euro’s scheelt je dat 1-2 euro. Verder is de groep vrijwilligers erg close en doen ze vaker dingen samen. Ik ben benieuwd naar de rest van de dagen en mijn Spaanse klas. Elke dag, 5 dagen in de week van half 9 tot 13 uur. Hier meer over in mijn volgende blog!

Adios!