VRAGEN WEEK 2 EUROPEES RECHT – RECHTSBESCHERMING

1. Maak een stappenplan voor de beantwoording van procedurele vragen onder artikelen 263 en 267 VWEU. Dit moet aangeven welke stappen doorlopen moeten worden om te kunnen bepalen of een beroep succesvol kan zijn vanuit procedureel perspectief. Deel uw stappenplan niet met andere medestudenten voordat de werkgroepen plaatsvindt. Gebruik het stappenplan om de hieronder geformuleerde vragen te beantwoorden.

2. Wanneer komt een lidstaat de krachtens de Verdragen op hem rustende verplichtingen niet na, in de zin van artikel. 258 VWEU?

3. Leg uit hoe artikel 258 VWEU bijdraagt aan de EU als rechtsstaat.

4. Wat is de relatie tussen artikel 258 VWEU en artikel 267 VWEU?

5. Welke onderverdeling tussen justitiabelen kunt u maken met betrekking tot artikel 263 VWEU?

6. Na een zon doorstoofde vakantie in zijn vaderland keert een zekere Italiaanse medewerker van de Rijksuniversiteit Groningen terug, gereed om andermaal hordes studenten te onderwijzen in het wel en wee van het Europees recht. Al snel arriveert er een gepeperde telefoonrekening – zijn ellenlange telefoongesprekken met een collega over allerhande saaie milieurechtelijke kwesties vallen onder een verhoogd buitenlands gebruikstarief.

   Het rekenen van zo’n verhoogd tarief is echter verboden per Verordening 1000/2014, de zogenoemde ‘Roam like at home’-Verordening. Deze Verordening heeft als doel het creëren van een trans-Europees communicatienetwerk , en heeft dus als rechtsgrondslag artikel 174 VWEU. Volgens deze Verordening mogen telefonieproviders slechts abonnementskosten rekenen, en niet langer kosten voor het gebruik van minuten en data binnen de EU.

   In overeenstemming met zijn volksaard sleept de Italiaanse medewerker van de RUG zijn provider flamboyant gesticulerend voor de Groningse rechtbank. Gedaagde, Boerema Bel B.V. (‘meer dan bellen alleen!’), verdedigt zich op de grond dat de Verordening het attributiebeginsel, en bovendien het subsidiariteitsbeginsel schendt.

   VRAAG: Hoe dient de rechter in deze zaak volgens u te wijzen?

7. Door een succesvolle lobby-campagne is het Italië gelukt om Verordening (EEG) nr. 1234/78 van de Raad inzake de bescherming van geografische aanduidingen en oorsprongsbenamingen van landbouwproducten en levensmiddelen te amenderen, die in gewijzigde vorm op 15 Januari 2015 in het Publicatieblad staat. Volgens artikel 5 juncto Bijlage II mag alleen olijfolie die gemaakt is van 100% Toscaanse olijven het label ‘Toscaanse olijfolie’ krijgen.

   De chef en eigenaar van ‘Bella Toscana’, het enige Italiaanse restaurant met drie Michelin-sterren in Oslo, Noorwegen, is niet blij met bovenstaande ontwikkeling. De derde ster kreeg het restaurant dankzij zijn ‘Minestrone all’olio Toscano’, welks

exquise smaakexplosie toch vooral te danken is aan een flinke scheut olijfolie. De desbetreffende olijfolie is echter gemaakt van Algerijnse olijven door een olijfolie producent in Toscane, op basis van een geheim productieproces. Het College van Commissieleden en de presidenten van de Raad, het Parlement en de Europese Raad hadden voor de aankondiging van de Verordening hun ‘bedrijfsuitje’ in 2014 in dit restaurant georganiseerd, en van de wereldberoemde minestrone genoten. Op hun Twitteraccount schreven de verschillende instellingen destijds:

“De Toscaanse olijfolie in de minestrone is als het vrij verkeer van personen voor de EU: een parel! Lange leve het vrij verkeer van goederen!”

De chef en eigenaar vreest verlies van imago en eventueel zijn Michelinster. Tegelijkertijd weigert hij nu plotseling over te stappen naar – peperdure – Toscaanse olijfolie. Daarom besluit hij de geldigheid van de Verordening aan te vechten. Op 7 april 2015 maakt hij een procedure aanhangig bij het Hof van Justitie.

VRAAG: Heeft zijn beroep procedureel gezien kans van slagen? 8. Wat is een rechterlijke instantie in de zin van art. 267 VWEU?