Afgelopen weekend is mij zo iets moois overkomen, dat wil ik graag met jullie delen..

Terwijl ik aan het werken was in een eetcafe, waren mijn collega's een beetje flauwe grapjes aan het maken over mijn reis naar Vietnam. Ik weet dat ze het enkel en alleen doen om mij te plagen, dat als puntje bij paaltje komt ze het hartstikke gaaf vinden wat ik doe, maar het plagen bleef voortduren. Met opmerkingen als 'vietnam, wat moet je daar in godsnaam, dat trekt me echt niet' 'ontwikkelingshulp, ben je zelf wel volledig ontwikkelt dan?'
Zo ging het van kwaad tot erger, dat ik uiteindelijk maar lekker het terras op ben gelopen om daarmee het geplaag te laten voor wat het was.

Toen ik uiteindelijk terug naar binnen liep, kwam een van de gasten naar me toe en zei; ' ze mogen je dan wel aan het plagen zijn met z'n drietjes, ik vind het juist fantastisch wat je doet, ik heb je een kleinigheidje achtergelaten wat je mee kunt nemen naar Vietnam'.

In een woord; 'ontroerend', een prachtig gebaar. Een gebaar dat vertelt dat er meer mensen zijn die zich een Wereldsupporter mogen noemen.

Mevrouw's kleinigheidje gaat mee naar Vietnam, waar het zeker weten goed besteed zal worden.