Mijn reiservaring
Na de vele voorbereidingsdagen was het eindelijk de dag van vertrek. Ik werd opgehaald door een klasgenoot en zijn ouders. Samen reden we naar Düsseldorf. Vanaf hier vertrokken we met de hele groep richting Dubai. Dit was een vlucht van 6 en een half uur. Dit werd dus veel films kijken! Een maal aangekomen hadden we 5 en een half uur overstaptijd. In de tussentijd konden we dus het vliegveld van Dubai gaan verkennen en naar buiten kijken. Zo heb ik de hoogste toren ter wereld gezien in de verte. Na de lange tussenstop gingen we weer op weg. Dit keer was het een vlucht van 8 en een half uur rechtstreeks naar Durban. Deze plaats ligt aan de oostkust van Zuid-Afrika. Hier werden we opgehaald door twee busjes en werden we naar onze overnachtingsplaats gebracht voor de komende 4 nachten. Al met al duurde de reis bijna 28 uur.
De volgende ochtend werden we wakker en we waren verbaasd wat voor mooi uitzicht op zee wij eigenlijk hadden. Tijdens het eerste ontbijt zagen we al iets zwemmen in de verte dat leek op een walvis en ook zagen we dolfijnen langs de kust zwemmen. Na het ontbijt werd ons verteld hoe ons programma van de komende twee weken eruit zal gaan zien. Hierna kregen we een kleine Zulules. Zulu is de meest gesproken taal onder de gekleurde mensen in Zuid-Afrika. Het is dus wel handig om hier een paar woordjes van te kennen. In de middag reden we naar het project Mother of Peace om kennis met de mensen te maken die daar wonen en werken. Dit is namelijk het project waar we vier dagen lang een schooltje zouden gaan opknappen. Hier kregen we ook een paar optredens te zien die de kinderen speciaal voor ons hadden ingestudeerd. Er komt immers niet iedere dag een grote groep kinderen op bezoek!
Op dag vier gingen we naar een township bij ons in de buurt. Hier werden we de hele dag op sleeptouw genomen door een vrouw die ook zelf in de township woont. Een township is een wijk die bestaat uit allemaal zelf gebouwde huisjes op een heuvel aan de rand van de stad. Sommigen zullen het misschien een krottenwijk noemen maar ik vind het wel iets beter dan dat. Iedereen heeft namelijk wel gewoon zijn eigen stenen of houten huisje en iedereen helpt elkaar. Hier liepen we dus de hele dag rond met onze gids. Zo konden we zien hoe het er in zo’n wijk aan toe gaat. In de middag gingen we naar het open veld om hier allerlei spelletjes te gaan spelen met de kinderen uit de buurt. Het was leuk om te zien dat de kindjes zo veel leuke spelletjes hadden bedacht waar je eigenlijk heel weinig voor nodig had. Hierna gingen wij met alle kinderen naar een klein huisje waar wij plaats moesten nemen op de grond. We kregen hier namelijk onze lunch en daarna kregen wij optredens te zien van de kinderen waaronder de lokale dans. Deze moesten we zelf ook uitproberen (erg moeilijk kan ik je vertellen). Toen was het weer tijd om op weg naar huis te gaan, we kwamen laat in de middag weer aan bij de backpakkers lodge.
De volgende dag moesten we vroeg uit de veren want we gingen naar een klein safaripark. Hier reden we ook weer met dezelfde twee busjes naartoe en doorheen. We hebben verschillende dieren gespot zoals een nijlpaard, neushoorn, buffel en giraffe. Na dit leuke uitstapje reden we voor de tweede keer naar Mother of Peace. Dit was vanaf nu ons verblijf voor de komende vier nachten.
De volgende ochtend konden we meteen aan het werk. Mother of Peace is namelijk een project waar 12 kleine huisjes staan en een groot schoolgebouw. Per huisje wonen er 6 of 7 kinderen samen met een huismoeder die voor ze zorgt. De kinderen die hier wonen hebben allemaal verschillende leeftijden van 1 tot en met 18 jaar. Iedere dag moeten ze om zes uur naar de kerk en daarna naar school behalve in het weekend. Dan hebben ze tijd voor zichzelf. Na school hebben ze tijd om hun huiswerk te doen en te spelen. In de tijd dat de kinderen op school zaten hadden wij de taak gekregen om de voorkant van het schoolgebouw op te gaan knappen. Dit hield in dat we eerst de 20 jaar oude verf van alle muren en kozijnen moesten verwijderen. Dit moest allemaal met de hand en een plamuurmes gebeuren aangezien ze er geen machines voor hadden. Daarna moesten alle gaten in de muren gedicht worden en de muren gewassen worden met sodawater. In totaal waren we hier 2 en een halve dag mee bezig. We werkten van 08:00 uur tot 14:30 uur. Na het werken konden we de huismoeders gaan helpen met het huishouden en spelen met de kinderen op het veld. Samen met mijn klasgenoot Felix heb ik in het huisje St. Augustine geholpen. Samen hebben we 3 kinderen in bad gedaan van 4 jaar oud, dat vond ik erg leuk omdat je zo echt een band met de kindjes opbouwt. De huismoeders waren erg blij met onze hulp, het is namelijk een zware taak om in je eentje voor zo veel kinderen te zorgen.
Nadat alle oude verf was verwijderd en de muren waren gewassen konden we eindelijk beginnen met verven. Hier waren we de laatste anderhalve dag onder andere mee bezig. Ook heeft een deel van onze klas een ontzettend mooie muurschildering gemaakt om te laten zien dat wij er zijn geweest. Op de laatste dag hielden we in de middag een spelletjes marathon met alle kinderen en huismoeders. Deze leuke dag sloten we af met een grote braai (Zuid-Afrikaanse BBQ). De volgende dag was het alweer tijd om te vertrekken, helaas!
Het was een prachtige rit van 3 uur lang naar de Drakensbergen. Dit is de mooiste bergketen die ik ooit heb gezien. Hij ligt ten westen van Durban, met zijn hoge toppen en glooiende heuvels. Hier sliepen we nog een nachtje voordat we de volgende dag naar het andere land Lesotho zouden vertrekken. Van deze nacht hebben we dan ook volop gebruik gemaakt. We hadden namelijk een prachtige wandeltocht gemaakt naar een bergtop. Bij terugkomst was het al etenstijd. Hier hebben we dan ook heerlijk gegeten en ’s avonds gezellig gezeten rond het kampvuur.
De volgende dag werden we opgehaald door 3 Range Rovers. Ook dit was weer een prachtige rit van 6 uur lang door de bergen op weg naar het dorpje in Lesotho waar we een nacht zouden slapen bij de mensen thuis. Ze hebben hier geen stromend water en elektriciteit. Dit was dus een beetje behelpen. Het was ontzettend leuk om te zien hoe de herders en vrouwen hier leven. Het vee is hun kostbaarste bezit. Na aankomst gingen we meteen met de helft van de groep paardrijden langs de bergen. Dit was een ontzettend mooi uitzicht. De andere helft van de groep ging langs bij de mensen die in het dorpje woonden. Ook gingen we langs een waarzegster om te kijken hoe dat er aan toe gaat. De volgende dag zouden we de activiteiten omwisselen. In de avond kregen we een voorstelling te zien. De herders gingen dansen en de vrouwen zingen. Daarna kregen we een lekkere maaltijd en kwam de prachtige sterrenhemel tevoorschijn. Dit verblijf was een prachtige ervaring en het was leuk om te zien dat er toch best wel veel verschil zit in de culturen van Zuid-Afrika en Lesotho.
De volgende ochtend gingen we weer op weg terug naar onze allereerste verblijfplaats aan de kust. Dit was een rit van 9 uur lang. Dat werd dus slapen in de bus. Onderweg stopten we nog eventjes bij de hoogste pub van heel Afrika en haalden we ons avondeten bij de KFC.
Op dag 14 stond iedereen moe op van de lange reis. Die dag deden we dus ook rustig aan. Na het ontbijt gingen we op weg naar het project Palm Tree. Dit is een organisatie van een vrouw die 15 weeskinderen heeft geadopteerd om voor ze te zorgen. Ze heeft de meeste adoptiekinderen van heel Afrika. Ook is Pam Tree een tussenverblijf voor kleine kindjes die worden geadopteerd door Canadezen. Verder is het een opvangcentrum voor de kinderen van de moeders uit de naastgelegen township. De moeders gaan dan werken in de stad en de kinderen worden opgevangen. Voor de kinderen wordt dan goed gezorgd met voldoende eten en goed onderwijs. Hier gingen wij met de kindjes spelen en konden we helpen in het opvangcentrum.
De laatste dag gingen we in de ochtend langs bij een naaiatelier van een man die samen met de vrouwen uit een township de schooluniformen naait voor de lokale school. Dit is een heel mooi initiatief van een man die iets wilt betekenen voor de gemeenschap. In de middag gingen we naar een markt in het centrum van Durban om souvenirtjes te kopen en te kijken wat voor stad Durban eigenlijk is. In de avond sloten we de reis af met een gezellig etentje bij de lokale pizzeria.
De aller aller allerlaatste dag bezochten we in de ochtend het strand. Hier konden we een duik nemen in het wilde water met de hoge golven. Dit was nog niet zo ongevaarlijk door de sterke stroming die daar is. Bij terugkomst in het hostel moesten we ons snel omkleden en de koffers inladen. De terugreis kon beginnen!!!
Add new contribution