Ik liep uit de kerk, dit was de plek waar ik sliep samen met mijn groep in Uganda bij het eerste project. Ik zag een groepje met Ugandese meisjes zitten op het gras dicht bij de kerk. Ik vroeg of een paar meiden uit mijn groep met mij mee wilden naar de Ugandese meisjes.´´gewoon voor een gesprekje´´ zei ik tegen ze, ze stemde hiermee in. We liepen met zijn vijfen naar de meisjes toe. We gingen naast de meiden zitten en zongen wat liedjes met ze. Zij zongen de liedjes die ze bij hun op school leerde, en ik genoot. Wij zongen allemaal Nederlandse liedjes, ondertussen lachde de Ugandese meisjes zich natuurlijk dood om onze zangkwaliteiten. We werden onderbroken door een vraag van een meisje. Zij vroeg of wij ouders hadden. Ik antwoordde ja waarop het meisje mij stil bleef aankijken. Een meisje uit mijn groep vroeg of zij ook nog ouders had. Zij vertelde mij dat allebei haar ouders al overleden waren. Ze woonde nu bij haar oma. Ik vond dit erg heftig. Wel vertelde zij dat ze het erg goed had bij haar oma en dat haar oma goed voor haar zorgde. Ik was hier heel blij mee, zo´n lief en mooi meisje met zulke levensverhalen.. jeetje.