Het rijkeluis kindje dat naar de Filipijnen reist - Quotes uit mijn stuk in de Telegraaf

Vorige week deed de Telegraaf een oproep aan mensen om te schrijven over vrijwilligersvakantie. Ik heb hier op gereageerd en delen uit mijn stuk zijn gequote in dit artikel. Op Facebook had ik al aangegeven dat mijn hele stuk nog zou volgen op mijn wereld supporter profiel...dus hier komt die dan;

Het rijkeluis kindje dat naar de Filipijnen reist

Na een aantal zomers vrijwilligerswerk gedaan te hebben in Indonesië ben ik nu voor het eerst via een organisatie, World Activity Philippines, aan het “werk”. De keuze voor World Activity Philippines was voor mij een logische. Ik zou hier mijn stage kunnen doen als vrijwilliger coördinator en op die manier zowel de lokale bevolking als de (veelal) westerse vrijwilliger kunnen helpen. Daarnaast was het kostenplaatje zeer aantrekkelijk met relatief lage bemiddelingskosten, verschillende accommodatie mogelijkheden en een voorbereidende training in Manilla.

Ik pakte mijn backpack, reisde eerst nog naar Maleisië en Indonesië en vertrok vervolgens voor vijf maanden naar de Filipijnen voor mijn vrijwilligerswerk. Ik hoor u al denken, daar hebben we weer zo’n westers rijkeluiskind dat denkt de wereld te kunnen verbeteren en veranderen in een paar maanden tijd. Nou inderdaad, ik heb een fijne jeugd gehad en ben absoluut nooit iets te kort gekomen, heb mijn vwo-diploma gehaald, sportte, ging jaarlijks op zomervakantie en op wintersport en woonde in een leuk veilig dorp op de Utrechtse Heuvelrug. Maar nee, ik ben er niet van overtuigd dat ik de hele wereld kan verbeteren, armoede kan laten verdwijnen of iedereen naar school kan laten gaan.

Via World Activity Philippines kun je vrijwilligerswerk doen bij verschillende projecten. Zo kun je helpen bij het opleiden van tourleaders uit de sloppenwijken, werken in een opvanghuis of bij lokale boeren op het platteland. Ik zelf help vooral met de marketing, product ontwikkeling en communicatie binnen World Activity Philippines. Natuurlijk hoop ik dat ik met mijn vrijwilligerswerk mensen kan “helpen” maar ik weet ook dat deze mensen mij minstens net zoveel leren. Ik leer hier hoe het is om te leven in totaal andere omstandigheden, leer begrip op te brengen voor culturele verschillen, samen te werken met mensen met een andere achtergrond, me aan te passen en flexibel te zijn. Na de eerste maand merk ik al veranderingen in mijn gedrag. Ik gooi niet zo maar meer eten weg en heb aanzienlijk meer geduld.

Al deze ervaringen deel ik vervolgens op mijn wereldsupporter blog (www.worldsupporter.org/nl ; een platform voor mensen die de wereld een warm hart toe dragen) om ook de mensen in Nederland bewust te maken van de grote verschillen maar ook van de overeenkomsten. Daarnaast helpt dit platform me om kritisch te kijken naar mijn leven in Nederland, ook daar kan ik duurzamer leven, mensen helpen en andere inspireren. Want hoe gelukkig word ik nou echt van een pak rijst waar een boer niets aan verdiend heeft? En waarom zou ik niet ook in Nederland mijn steentje bij kunnen dragen, bijvoorbeeld in een bejaardentehuis?

Zolang je niet verwacht met jouw bijdrage de hele wereld te veranderen of grote (lokale) problemen op te lossen, ben ik er van overtuigd dat het wel bijdraagt aan je persoonlijke ontwikkeling. En als je dan ook nog wat nuttigs bereikt voor de vrijwilligersorganisatie of de mensen waarmee je samenwerkt door net dat beetje extra aandacht te kunnen geven of een glimlach op iemands gezicht te toveren, dan is je vrijwilligerswerk toch eigenlijk al geslaagd?