Karibu sana!
Hallo allemaal, het is weer tijd voor een update van de blog! We zitten weer in het internetcafé in Iringa en hebben net een lekkere milkshake besteld. Vandaag hebben we wat minder lang de tijd omdat er vanavond feest is, er zijn namelijk maar liefst 4 meiden jarig!
 
Vrijdag zijn we na het updaten van de blog nog naar een kleine Masai-markt gegaan. Aangezien wij de enige muzungu's daar zijn, proberen ze ons allemaal naar binnen te lokken. Dit doen ze met de lokale welkomsgroet 'Karibu Sana'. Waarop wij netjes bedanken met 'Assanté' en doorlopen omdat er niet genoeg tijd is om elk kraampje te bekijken. We raken in contact met een aantal verkopers en hebben het over de wedstrijd van morgenavond. Verrassend genoeg kennen ze allemaal Arjan Robben en Van Persie maar al te goed.
 
Na de markt te hebben bezocht, zijn we van plan de bus richting Ilula Mazukanzi te pakken. De bus die wij moeten hebben zit echter al propvol. En met propvol bedoelen we niet gewoon vol voor Nederlandse begrippen, maar propvol in Afrikaanse begrippen: er past letterlijk niemand meer bij. Daarom moeten we wachten op een volgende bus, helaas gaat er geen bus meer naar Ilula Mazukanzi dus moeten we een bus naar een ander deel van Ilula pakken. Na anderhalf uur in een, hoe kant het ook anders, propvolle bus worden we afgezet. Vanaf daar moeten we naar het weeshuis lopen.
 
Eenmaal in het weeshuis aangekomen hebben we weer even wat tijd voor onszelf. We horen muziek en besluiten even bij de meisjes in de Study Room te gaan kijken. De meisjes zijn net klaar met hun huiswerk en zijn vrolijk aan het zingen en muziek maken. Elke dag om 4 uur gaan de jongens van de Ilula Tiger Sports Club trainen op het voetbalveldje. Vandaag gaan wij ook maar is een keertje meevoetballen, we maken de teams en de wedstrijd kan beginnen! Daarna is het alweer tijd om te gaan eten. Tijdens het eten verteld Berrit ons dat er een 3-daags scouting kamp bezig is. Dit betekent dat er een aantal meisjes en jongens in tenten slapen en dat er dus 's avonds een kampvuur is.
 
Na het eten is het dus tijd voor het kampvuur. Dit gaat natuurlijk anders dan in Nederland. Er is wel een kampvuur maar dit is meer voor de sier. De meeste tijd zit er namelijk niemand om het kampvuur heen maar gaan ze met zijn allen dansen en zingen. Zo zingen ze de volgende liedjes: I want  I want, you want, I want this boy/girl to come and dance with me, gevolgd door de Afrikaanse ritmische bewegingen. Bij dit liedje staat iedereen in een kring met iemand in midden die iemand van het andere geslacht mag uitkiezen om met hem/haar te komen dansen. Want ja, ook hier in Afrika hebben de jongens en meisjes gevoelens voor elkaar en dat uiten ze door dit soort dansjes.
 
Zaterdag 5 Juli 2014
Vandaag staat er wel een hele bijzondere activiteit op het programma, want wij gaan een echte Afrikaanse bruiloft meemaken. Er gaat namelijk een lerares van de High School met de pastoor van de kerk trouwen. Om ongeveer 10 uur komen we aan in de kerk waar de trouwerij gaat plaatsvinden. We hadden natuurlijk al kunnen weten dat het nooit om 10 uur zou beginnen: we zijn dan ook de eersten. Daarom gaan we maar helpen met het klaarzetten van de stoelen. Na een uur zijn er echter nog maar een paar mensen binnengekomen en kan het dus nog langer niet beginnen. Gelukkig komt er om half 12 dan eindelijk een beetje vaart in en start de muziek. Ze zingen een welkoms lied voor de buurt om zo mensen te lokken en dit helpt: langzaam komen er meer en meer mensen in mooie jurken en pakken binnen. 
 
Uiteindelijk komt er een auto aan met daarin de bruidegom en zijn getuige. Even later komt ook de bruid en haar getuige aan. Nu is er een beetje chaos, er staan allemaal gillende en dansende Afrikaanse vrouwen buiten in een kringetje om de bruid heen. De bruid kijkt nogal chagrijnig en doet nergens aan mee. Langzaam komt de bruidegom dichterbij gedanst om uiteindelijk de hand van de bruid te kunnen pakken. Samen lopen ze naar binnen en mogen ze gaan zitten op de stoelen. Dan komt er een preek van de pastoor. Deze lijkt oneindig te duren aangezien het in het Swahili is en we er dus ook geen woord van snappen.
 
Gelukkig komt er dan toch eindelijk een einde aan. De muziek gaat weer aan en de bruid en bruidegom moeten allerlei formulieren ondertekenen. Nog steeds hebben we geen glimlachje op hun mond gezien en we vragen ons daarom af of ze wel blij zijn. De rest van de mensen zijn echter wel laaiend enthousiast, de vrouwen gillen en maken het typisch Afrikaanse geluid met hun tong. Ze gooien hun zakdoeken omhoog en maken allerlei vreugdedansjes. Hierna mogen we het zojuist getrouwde stel een hand geven. En ja hoor het is zo ver, er komt een glimlachje vanaf. Het is een kleine, maar het is er wel een.
 
Tijdens de eindtoespraak komt er nog een jongetje naar ons toe en hij gaat bij Maureen op schoot zitten. Aangezien hij begint te stinken en warm wordt onder zijn billetjes, zet Maureen hem maar gauw weer neer. Het jongetje lijkt het allemaal best te vinden en hij zegt in het begin niet veel. Op een gegeven moment begint hij toch te praten. Hij blijft echter telkens 1 zinnetje herhalen: 'Daka pipi, daka pipi'. Laura vertelt ons dat pipi, snoep betekent. Het jongetje blijkt dus honger te hebben. We besluiten hem een dropje te geven en dat vind die heel lekker.
 
Na deze toespraak is de bruiloft afgelopen en kunnen we weer naar huis gaan. Gelukkig hebben we Berrit op tijd op de hoogte gebracht dat we niet op tijd voor de lunch zouden zijn, zodat ze de keuken zou vragen om de lunch te laten staan. Aangezien het al 3 uur is geweest en we alleen nog maar hebben ontbeten, zijn we allemaal erg blij met deze lunch.
 
'S avonds staat ons nog een lang programma te wachten, na het eten gaan we eerst nog naar het kampvuur tot een uurtje of half 10 en daarna... ja ja we hebben het kunnen regelen, komt Adam (de sportman) ons halen voor de kwartfinale van Nederland. Gelukkig is Adam op tijd en we lopen naar een restaurantje toe. Hier staat de tv echter nog op een andere zender en lijken ze niet heel veel haast te hebben om van kanaal te switchen. Dit kan echter de pret niet bederven: we hebben schmink meegenomen, oranje vlaggetjes, ballonnen en natuurlijk onze oranje shirtjes meegenomen. Ook Laura en Adam moeten er natuurlijk aangeloven en worden geschminkt. Als er eindelijk wel naar het goede kanaal wordt geswitcht, begint de wedstrijd precies.
 
Het is al 11 uur als de wedstrijd begint en we maken redelijk korte nachten hier omdat het ontbijt elke ochtend om half 8 is. De wedstrijd is niet heel spectaculair en in de 60/70ste minuut, beginnen we dan ook allemaal moeite te krijgen met het open houden van onze ogen. Toch worden we ook steeds zenuwachtiger na mate er meer tijd voorbij gaat en Nederland nog steeds niet scoort... Het is al bijna half 2 als ze met de penalty's beginnen en nu zijn we allemaal natuurlijk weer klaarwakker. Het hele café is blijkbaar voor Costa Rica, maar gelukkig zijn we de gene die uiteindelijk het hardste kan juichen! Hopelijk kunnen we woensdagavond de volgende wedstrijd van Nederland ook weer bekijken en kunnen we Nederland naar de finale juichen.
 
Zondag 6 Juli 2014
We kunnen maar moeilijk opstaan: we lagen immers pas rond half 3 in bed en zoals altijd is het ontbijt gewoon om half 8. We zijn allemaal zo moe dat we besluiten om vandaag de kerk over te slaan en volgende week pas mee te gaan met de kinderen. Na het ontbijt duiken we dan allemaal ook weer ons bed in om pas rond 12 uur weer uit bed te gaan.
 
Na dit extra ochtenddutje gaan we allemaal douchen en vervolgens de lessen 'Studying Skills', die we waarschijnlijk ergens deze weken gaan geven, voorbereiden. Dit doen we in de volunteers corner. Dan gaan we met zijn allen naar buiten omdat er een Noors gezin aankomt. Dit gezin is hier al veel vaker geweest en Berrit en de meisjes kunnen dan ook niet wachten tot ze aankomen.
 
Als ze aankomen maken we kennis met dit Noorse gezin, al gauw gaan ze echter over tot een gesprek in het Noors met Berrit en wij gaan met de kinderen spelen. Afgelopen dagen hebben we ze het liedje 'Papegaaitje leef je nog' aangeleerd en vooral het laatste stukje van het liedje met de 'poef' in hun buik vinden de kinderen geweldig. Laaiend enthousiast willen ze dat we het liedje nog een keer en nog een keer doen.
 
Tijdens het eten maken we pas echt kennis met het Noorse gezin, het blijkt dat Noors nog best wat klanken en woorden weg heeft van het Nederlands. Daarna is er natuurlijk ook een welkomstceremonie en gaan de meiden met zijn allen een klein showtje geven. Wauw, wat blijft dit mooi om naar te kijken! Ook noemen de meisjes een voor een hun naam op en stelt het Noorse gezin zich voor aan de meiden, om vervolgens af te sluiten met het slaaplied en gebed waarna het tijd is om te gaan slapen. Ook wij besluiten om op tijd te gaan slapen om zo wat uren in te halen, welterusten allemaal!
 
Maandag 7 Juli 2014
Vandaag is het een nationale feestdag in Tanzania, dit is dan ook de reden dat we vandaag nog een extra vrije dag hebben en morgen pas gaan beginnen met de projecten. Het is vandaag aan ons de taak om het feest te organiseren. We hebben al een schema met een aantal ideetjes gemaakt. Zo gaan we potloodpoepen, een stoelendans doen, een estafette met ballonnen en pingpong balletjes op een lepel doen en natuurlijk liedjes zingen.
 
Gelukkig was er nog wel genoeg tijd om naar Iringa te gaan en de blog bij te werken. De busreis net duurde behoorlijk lang omdat het telkens opnieuw proppen was en we meerdere keren politiecontrole kregen. Toch is er nog genoeg tijd om lekker te lunchen hier en over iets meer dan een uur pakken we de bus weer terug naar Ilula om er hopelijk een leuk feestje van te maken vanavond. Aan de slingers en ballonen gaat het in ieder geval niet liggen: we gaan het helemaal versieren met de meegenomen oranje vlaggetjes en ballonnen en natuurlijk is er ook gezorgd voor een birthday cake. Wij hebben er zin in!
 
Wanneer de volgende keer is dat we de blog gaan schrijven is nog onduidelijk, we gaan ons best doen om het zo snel mogelijk weer te doen. Groetjes uit Tanzania van ons allemaal en ook van alle meisjes uit het weeshuis! En als we niet meer kunnen updaten... Heel veel succes allemaal met de halve finale woensdag :)
 
Hakuna Matata!
 
Dikke kus van ons allemaal!

 

Follow the author: maureenvisscher
Promotions
verzekering studeren in het buitenland

Ga jij binnenkort studeren in het buitenland?
Regel je zorg- en reisverzekering via JoHo!

More contributions of WorldSupporter author: maureenvisscher
Content categories
Comments, Compliments & Kudos

Add new contribution

CAPTCHA
This question is for testing whether or not you are a human visitor and to prevent automated spam submissions.
Image CAPTCHA
Enter the characters shown in the image.
Access level of this page
  • Public
  • WorldSupporters only
  • JoHo members
  • Private
Statistics
[totalcount]