De komende tijd zal ik een blog bij houden over mijn reis naar Zuid-Afrika, maar waar zal ik eens beginnen? Misschien met het feit dat ik er gruwelijk veel zin in heb? Dat sowieso! Mezelf voorstellen is misschien een betere introductie. Ik ben Bob Donkers, 21 jaar oud en 2 december vertrek ik voor 6 weken naar het prachtige Zuid-Afrika.
Ik ben een 3e jaars International Event, Music & Entertainment Studies student in de richting communicatie en momenteel doe ik de minor Global Developement Issues. Dit houdt kort gezegd in dat ik alles leer over de verschillen tussen onze westerse wereld en de derde wereld, afsluitend met een reis van 4 tot 7 weken naar een ontwikkelingsland. Wat heeft dit met IEMES te maken? Juist ja, helemaal niks.. Toch ben ik deze minor gaan doen, simpelweg omdat ik heel graag een buitenland reis wilde maken en dit de enige/makkelijkste optie was.

Mijn idee om een reis te gaan maken ontstond in april of juni 2012. Mijn tweede jaar IEMES was niet gegaan zoals ik wilde en ik had niet het idee dat ik toe was aan een stage. Mijn oplossing: Ik kijk veel te veel natgeo WILD, misschien moet ik maar eens gaan kijken hoe het er ginds echt uit ziet. Aanvankelijk wilde ik een half jaar pauze van mijn opleiding om het geld bij elkaar te rapen en daarna 2 a 3 maanden te vertrekken naar Zuid-Afrika. Maar ook om even goed na te kunnen denken hoe ik de rest van mijn opleiding alsnog succesvol af zou kunnen ronden. Dit bleek echter niet echt de bedoeling te zijn van de Fontys en het blijkt dat wanneer het niet echt de bedoeling is je ook geen medewerking hoeft te verwachten. Na een aantal gesprekken bleek dus ook al gauw dat een half jaar stoppen niet echt een optie was. Ik kreeg het advies mee om nog snel een buitenland minor te gaan zoeken. Zo gezegd zo gedaan. Ondertussen was het de 3e week van juli en zoals verwacht zaten al die minors al vol en omdat de zomervakantie nagenoeg was begonnen antwoordde er ook niemand op je mailtjes als je uberhaubt al een e-mail adres te pakken wist te krijgen. Mijn oog viel uiteindelijk op de minor Global Developement Issues maar deze bleek al vol. Niet geschoten is altijd mis dus ik besloot toch een mailtje te sturen of er niet iets te regelen viel.

De zomervakantie streek voorbij en tot mijn grote ergernis had ik nog steeds niks. Dan toch maar snel een stage zoeken. Nou, ik kan je vertellen met die instelling gaat je dat niet lukken. Ik spreek inmiddels uit ervaring. Het toppunt was dat ik door alle stress en demotivatie een brief naar de vpro schreef met de avro in gedachte. Dat kon de vpro niet echt waarderen. De moed zakt je dan bijna letterlijk in de schoenen. Tot grote ergernis van mijn ouders en mijzelf had ik nog een week tot ik aan school moest beginnen en ik was letterlijk ten einde raad. Tot ik om 24:00 ’s nachts mijn mailbox opende in de hoop dat ik toch nog een mailtje had ontvangen om ergens op gesprek te komen. En warempel! Een mailtje over de Global Developement Issues minor, er was plaats! Ik moest de minor dan wel in het Engels volgen. De uitdrukking een gat in de lucht springen is wel van toepassing. Na het open trekken van een ijskoud pilsje heb ik een ruim kwartier tot een uur door de woonkamer lopen dansen en springen. Manmanman wat een blijdschap!

Die minor bleek helemaal niets voor mij te zijn. De leraar is van mening dat je alleen kunt leren door heel erg veel te lezen en als ik ergens slecht in ben dan is dat… Juistum: lezen. Maargoed alles voor Afrika! Inmiddels is de reis bijna rond en ben ik de laatste dingen aan het regelen en begin ik spullen bij elkaar te rapen voor mijn vertrek. Maar zo’n reis blijkt zoals verwacht flink wat geregel te zijn! Denk aan een vlucht, een organisatie voor je stage, een reisverzekering, verklaring van goed gedrag, vaccinaties enzovoorts. Gelukkig heb ik een goede organisatie en een knetter lieve mama die mij, tot grote ergernis, iedere dag herinnerde aan wat ik allemaal nog moest doen en die me hielp om alles te regelen. En dat is maar goed ook want een chaoot als ikzelf was dat nooit in zijn eentje gelukt..

Enfin de reis is nagenoeg helemaal geregeld! Op 2 december vertrek ik voor 6 weken naar Zuid-Afrika. Ik ga bij het project Bobbi Bear seksueel misbruikte kinderen begeleiden bij het verwerken van de gebeurtenissen en het aanklagen van de daders. Een heavy project maar ik ga daar ervaringen op doen en dingen zien die niemand me ooit meer af kan nemen. Over dit project zal ik in volgende blogs meer uitweiden maar op youtube staat een goed filmpje wat het project al een beetje beschrijft. Youtuben dus!

Twee lessen heb ik het afgelopen jaar in ieder geval geleerd: Ten eerste doe altijd wat je leuk vindt maar vooral ook waar je goed in bent. De minor is bijzonder interessant maar ik bak er helemaal niks van. Dat kost een hoop stress! En ten tweede: Als je net als ik niet van nature assertief genoeg bent om dingen te regelen als het tegen zit, dan moet je zorgen dat je dingen op tijd regelt zodat je achteraf niet snoeihard tegen de lamp aan loopt. Dat scheelt je een hoop stress! Maar in the end is dit advies aan dovemans oren. Misschien moeten mensen als ik eerst gewoon keihard hun kop stoten om vervolgens extra te kunnen genieten van de momenten dat je dingen wel voor elkaar krijgt. Althans voor mij blijkt dat de goede manier te zijn.