Weekend 2

Zaterdag al vroeg uit te veren, omdat ik vandaag een tripje ga maken! Ik kreeg in de ochtend een berichtje van 1 van de vrijwilligsters die ziek was en niet mee ging. Ik had samen met Jelien en Jana (twee Belgische vrijwilligsters) afgesproken bij de vodafone winkel om 8.00uur. Om 8.00uur stipt was ik er, maar Jana en Jelien kwamen om half 9 aankakken. Niet zo erg, want het is hier heel normaal om alles rustig aan te doen en niet echt op de tijd te letten!

Toen zijn we naar de trotro parkeerplaats gelopen en hebben een kaartjes gekocht voor de trotro richting Nkoranza. Een trotro is een busje voor ongeveer 30 passagiers die lekker opgepropt zitten. De trotro vertrekt niet om een bepaalde tijd, maar hij vertrekt als hij vol is. Dat kan een half uur duren, maar ook 2 en een half uur. Terwijl we buiten aan het wachten waren kwamen er voordurend kinderen voorbij met eten/spullen op hun hoofd om te verkopen. Naast ons zat een vrouw die even haar borst uit haar shirt gooide en haar kind eraan legde. Dat is hier heel normaal om gewoon overal borstvoeding te geven. Dat is best apart om te zien, maar eigenlijk ook wel goed dat dat hier gewoon kan zonder raar te worden aangekeken.

Rond half 11/11uur konden we vertrekken en zaten we lekker krap, maar achja het is wel een echt Ghanese wijze om te reizen! Onderweg moest er nog getankt worden en er was een plaspauze. Ik moet ook echt nog wennen dat de mensen hier als er geen wc in de buurt is (wat bijna altijd het geval is) gewoon hun broek naar beneden doen en gaan plassen of peopen. Gewoon op een plek waar iedereen ze kan zien zitten! Het is normaal, want als je op straat loopt steekt een kindje ook gewoon zn piemeltje uit zn broek en gaat plassen.

We kwamen rond half 4 aan in een plaatsje voor Nkoranza, waarvandaan we nog een halfuurtje met de taxi moesten rijden naar onze eindbestemming. Toen kwamen we aan in Nkoranza bij 'hand in hand'. Dit is een weeshuis voor gehandicapte kinderen (die worden gezien als half mens half geest en worden gewoon verstoten of gedumpt ergens) was ons verteld, maar het is veel groter. Het is gewoon een samenleving. Op een groot stuk grond staan huisjes waar bezoekers kunnen slapen en huisjes waar ongeveer 3 gehandicapten met 1 begeleider wonen. Verder hebben ze een zwembad, 'disco', eetgelegenheid en eigenlijk alles om de gehandicapten een zo normaal mogelijk leven te bieden. Toen we aankwamen was het net zwemtijd, en zaten de gehandicapten in het zwembad. Gelijk kwamen er al een paar naar ons toe. Ik vind het soms wel moeilijk om normaal te reageren, omdat sommige toch wel rare bewegingen of geluiden maken. Het meisje wat me het meest is bijgebleven is een meisje dat in een emmer zat. Zij had geen onderlichaam, het was echt een heel raar gezicht, maar ze keek wel blij.

We hebben hier avondgegeten, geslapen, gedronken en de volgende ochtend ontbeten en dit alles voor maar 35 cedi per persoon! (minder dan 10euro)  

Zondag na het ontbijt in de taxi gestapt die ons naar het gebied van de apen bracht. We werden ontvangen door een hele vrolijke man die ons het kaartje verkocht en onze gids aanwees. Dit was 'Edmond', 62 jaartjes oud, maar nog hartstikke actief en gezellig! Hij wist veel te vertellen over de natuur, bomen en natuurlijk de apen. Een paar weetjes:

- Er leven in dat gebied 2 soorten apen: 'Black&White monkeys' en de 'Mona monkeys'. De Mona zijn niet zo bang en komen ook naar je toe. De Black&White zijn schuw en blijven in de bomen.

- De Mona apen zijn slim en lusten heel veel. In de ochtend en in de avond gaan zij naar het nabijgelegen dorp op zoek naar voedsel. Dus rond bepaalde tijden moet je als bewoner daar je ramen en deuren dichtdoen!

- Als de Black&White in de middag gaan brullen dan gaat het in de avond regenen. En het is echt waar, want dat gebeurde toen wij er waren!

We hebben de mona apen banaantjes gevoerd en ze kwamen heel dichtbij. Zelfs een moeder met op haar borst een aapje van 3dagen oud. Ook zagen we de apen vlooien zoeken bij elkaar, echt mooi om al die dingen te zien. Bij het eten van de banaan lijken het echt net mensjes. Toen we bij het gebied van de Black&White kwamen waren ze inderdaad moeilijk te zien, maar na een tijdje kwamen ze lager in de bomen en zagen we ze goed zitten en slingeren!

Na de tour bracht de taxi ons naar het plaatsje Kintampo waar de watervallen zijn. Eerst even wat gegeten en toen weer met een gids (die niet veel zei helaas) het gebied ingelopen. Er waren 3 watervallen, maar de eerste twee stelde niet zo heel veel voor. De laatste was wel echt heel mooi en daar kwamen we door een trap met 152 treden af te lopen! 

Rond 5uur in de avond waren we weer op de trotro parkeerplaats. We moesten bijna 2uur wachten voor de trotro volzat, ook omdat er net 1 was vertrokken naar Tamale. Kintampo was gelukkig al op de weg richting Tamale, dus we hoefde nu nog maar 3 uurtjes in de taxi. Ik kwam bij mijn gastgezin en ben meteen mijn bed ingedoken. Was een super leuk en gezellig weekendje maar het sloopt je wel!

Image
Follow the author: carinaslats
Promotions
verzekering studeren in het buitenland

Ga jij binnenkort studeren in het buitenland?
Regel je zorg- en reisverzekering via JoHo!

More contributions of WorldSupporter author: carinaslats
Content categories
Comments, Compliments & Kudos

Add new contribution

CAPTCHA
This question is for testing whether or not you are a human visitor and to prevent automated spam submissions.
Image CAPTCHA
Enter the characters shown in the image.
Image
Access level of this page
  • Public
  • WorldSupporters only
  • JoHo members
  • Private
Statistics
[totalcount]