De laatste week in Uganda hebben we doorgebracht bij het project Pelido. Een groot project, dat echt al goed liep. We hebben daar onze tentjes opgezet in een oude kerk naast een weeshuis en een school. Deze plek was erg leuk, want ondanks de vakantie van de school, was er een voetbalveld voor de kerk, waar veel jongeren waren, en kwamen de kinderen af  en toe toch naar het weeshuis toe, waardoor we veel contact hadden met leeftijdsgenoten. Elke ochtend kwam Miriam ons ontbijt brengen. Dat was een Ugandese vrouw met van die mooie jurken aan en dan kwam ze altijd met grote manden boven op haar hoofd het ontbijt brengen. Na het ontbijt werd de groep verdeeld in drie groepen, en elke ochtend bezochten we een ander deel van het project. Een landproject, daar hebben we op een akker sloten gegraven zodat het water zich over het land kon verdelen, waardoor alles vruchtbaar werd. Het was best wel zwaar werk om te doen, want veel materialen heb je niet, maar we konden zeker tevreden zijn met het resultaat. De tweede ochtend zijn wij naar het waterproject gegaan, waar een bron was met stilstaand water, waardoor het water erg vervuild was, en opnieuw gebruikt moest worden voor irrigatie. We hebben daar ook kanaaltjes gegraven, en geprobeerd het water daar in te laten lopen. Daar waren er ook wat vrijwilligers van BeMore, die ons wat dingen vertelden over hun vrijwilligerswerk, toch weer heel anders dan wat wij hebben gedaan. Het viel me bij de projecten wel op, dat veel mensen komen kijken wat wij daar aan het doen zijn, maar dat er niet veel mensen zijn die ook mee komen helpen. Ik weet eigenlijk niet of dat zij het gewoon niet nodig vinden om daar aan te werken of dat ze dachten dat wij geen hulp nodig hadden. De laatste ochtend zijn we naar een huis gegaan van een oude man van 70, die alleen woonde. Ze waren al een tijdje bezig om een nieuw huis voor hem te maken, maar dat schoot nog niet echt op. Wij hebben alle muren met modder bedekt, waardoor het al bijna zover was dat hij er ook echt kon gaan wonen. Het was wel heel zielig dat die man helemaal alleen was, en echt bijna niks meer kon, maar gelukkig kreeg hij wel wat hulp van buurtbewoners. In de middagen hebben we de rest van het project gezien, de kippen, de varkens, al het fruit dat verbouwd werd, het huis van de eigenaar. Het was heel leuk om te zien dat het project zo goed liep en er zoveel geregeld was, waardoor de mensen in de community het zo goed hadden. Op de andere middagen hebben we een voetbalwedstrijd gespeeld tegen het schoolteam en een debat gehouden met de kinderen van de school. De voetbalwedstrijd was echt super leuk, de kinderen uit het team bleven maar doorgaan, terwijl wij door die hitte na 10 minuten al hartstikke moe waren, maar uiteindelijk hebben we toch als eerste worldmapping team de wedstrijd gewonnen! Op vrijdag zijn we naar een safaripark gegaan, eerst met twee busjes en daarna nog over het water. Toch wel bijzonder om die dieren zo dichtbij te zien, die je in Nederland alleen in de dierentuin ziet. We hebben van alles gezien van zebra's tot nijlpaarden tot bavianen. Helaas was het zaterdag alweer tijd om te gaan, donderdagavond hebben we nog een afscheidsfeestje gehad, met de kinderen van de school en hebben we met ze gezongen en gedanst. Ik had nog wel veeel langer willen blijven, maar we moesten toch echt gaan. Het was een fantastische reis, en een super mooi land met hele bijzondere mensen, waar ik zeker weten nog een keer naar terug ga.