Het laatste wat ik zal bloggen over hypocriet gedrag en nog iets over mijn rockster complex, kakken en roken.
Ik haat bloggen
En/Maar* toch doe ik het
Ik haat materialisme.
En/Maar* toch ben ik heel blij dat ik een macbook, Iphone heb en dat de Xbox one uitkomt als ik terugben. Dat deze waarschijnlijk gemaakt word door kinderslaafjes kan mijn pret weinig drukken.
Ik haat ook sociale media.
En/Maar* toch is er nog geen dag geweest in Ghana dat ik niet even mijn facebook heb gecheckt.
Ik haat onproductief zijn.
En/Maar* toch ben ik heel blij dat als ik terugben ook de nieuwe Borderlands uitkomt.
Ik haat het als mensen in hun facebook naam zetten ''Zoekt kamer in …''
En/Maar*... Nee eigenlijk geen En/Maar. Daar zouden mensen echt mee moeten stoppen. Net als biefstuk ''well done'' bestellen. Een frikandel eet je maar doorgebakken, een biefstuk eet je met bloed erin.
Ik haat haten.
En/Maar* toch zou deze lijst van hypocriete haat momentjes stukken langer kunnen doorgaan.
*Maar ontkent wat ervoor geschreven wordt. Maar eigenlijk heb ik het allebei en ook weer niet dus dan zou ''en'' beter uitkomen. Lastig.
Een tijdje geleden dacht ik dat het toegeven van je eigen hypocriete gedrag de eerste stap zou zijn naar snelle verandering. Ik geef dus ook al een tijdje aan dat ik een hypocriete zak ben. In mijn hart ben ik een liefelijke anarchistische ondernemer. In mijn doen ben ik een verwend kapitalistische luiaardje. Ik dacht dat het onder ogen zien van mijn eigen hypocriete gedrag deuren zou openen en dat ik andere zou kunnen laten zien dat iedereen hypocriet is.
Even een uitstapje: Zo had ik een gesprek met een Ghanees. Het gesprek ging over waarom ik niet vreemdging en waarom ik niet naar de kerk ging. Wat ik zo raar vond aan dit gesprek is dat de jongen van 2 dingen schrok. Dat ik niet open stond om vreemd te gaan en dat ik niet naar de kerk ging dus ik vast een slecht christen ben(Ik had het lef hem niet uit te leggen dat ik eigenlijk zijn illusie het opium van het volk vind). In mijn ogen van het christendom is ''niet vreemdgaan'' iets belangrijker in het boek als het ''naar een gebouw gaan en liedjes zingen'' gedeelte. Ik vond hem dus een enorme hypocriet.
Hypocrisie komt overal voor. Iedereen weet het. Iedereen kijkt ernaar en denk eigenlijk: Fuck that. Iedereen weet dat roken slecht voor hem is. Maar toch gaan we door. Iedereen weet dat je als fiets niet overal voorrang op hebt. Maar toch jezelf voor die ford gooien. Iedereen weet dat we onze westerse levensstijl alleen kunnen onderhouden omdat er andere uitgebuit worden en toch gaan we door. We roepen allemaal het te willen veranderen, We roepen de mooiste dingen. Maar niets veranderd en het kachelt allemaal wel door.
In mijn theorie van hypocriet aantonen en daardoor snel veranderen zit ook 1 fout. Mensen veranderen niet zo snel. Mensen kunnen zichzelf bijsturen en een iets ander pad kiezen maar het blijven dezelfde mensen alleen iets bijgestuurd. Ik kan niet van mezelf verwachten dat ik veel verander. Ik verander een klein beetje. Stap voor stap. Hopelijk ben ik nu een stuk minder hypocriet als een jaar geleden(dat weet ik eigenlijk wel zeker, maar daar weiden we maar niet teveel over uit.) maar ik blijf hetzelfde verwende westerse jongetje. Het jongetje met de grootte dromen, mooie idealen en fijne praatjes. Mensen blijven liever in hun illusie leven, ook al zijn ze op ramkoers met de realiteit. Ik typ liever dat ik idealen heb op een macbook in Afrika dan dat ik hem weg doe en mijn idealen waarmaak. Dat is de mensheid in een notendop.
Nu we toch bij het onderwerp haat zitten wijd ik even over dingen uit die ik in Nederland schijt(pun intended maar je moet er even op wachten) irritant vind en hier ineens best wel goed kan toleren.
Ik haat het als andere te laat komen en als ik ergens te laat dreig te komen word ik een boos mofje. Na 4 weken het Ghaneze tempo te hebben overleeft kom ik zonder schaamte een uurtje later aankachelen en boeit het niet zo als mijn eten er anderhalf uur over doet om het mysterieuze pad van keuken naar mijn tafel te voltooien(maar serieus onbekende Ghanese kok. Anderhalf uur over een pizza? We waren ook het enige tafeltje dat eten bestelde. HOE?).
Ik haat het ook als ik niet gewoon ergens mag roken. Oke ik snap het in Nederland dat ik niet mijn peuk mag aansteken in de kinderkamer. Maar waarom doen mensen moeilijk over in de tuin roken(Ja ouders daar gaan we over praten als ik terug ben). Terwijl in Ghana ben ik gerust 15 minuten bezig om een beschut rookplekje te zoeken. Mijn rookplekken zijn nu ook allemaal gebrandmerkt met een leeg cola blikje dat ik als asbak gebruik. Ik zorg dat niemand mij ziet en als iemand mij ziet de goede truc die elke 15jarige leert bij zijn eerste jointje: in de handpalm verbergen en gewoon hoi zeggen.
Ik haat het ook als ik moet kakken in een wc die niet helemaal afgesloten is(snappen jullie nu de ''schijt irritant''?). Dat ze die dingen nog bouwen in Nederland. Waarom moet er een stuk van 20 cm onderaan het muurtje tussen mij en mijn buurman zijn gehaald? Wat heeft dit voor een nut? Dat we kunnen kaarten tijdens het kakken? Zoals al eerder beschreven ben ik redelijk op mijn privacy gestelt tijdens deze zaken. Terwijl in Ghana. Alweer een twist hier komt die: Ik kan gewoon kakken in een wc waar het muurtje tussen mij en mijn buurman 1 meter hoog is(Waaarom? Maak dat muurtje af!). Geef gewoon een vriendelijk knikje en ga nonchalant zitten. Laatst zat ik zelfs ''gezellig'' Met mijn stagebegeleider te babbelen die 2 hokjes verder zat. Tijdens het douchen/water op mezelf gooien kijkt mijn kleine gastgezin zusje gerust terwijl ik mijn zweetlucht van me af aan het schrobben ben. No problemo.
Nog een moraal uitstapje om mee af te sluiten: De laatste dagen word ik geplaagd door een soort rockster-complex gedachte. Blank zijn is in dit land bijzonder. Mensen willen met je praten, je aanraken en je naam weten. Bijna ieder kindje zwaait naar je en als je achterin een taxi zit gepropt(oke dat gepropt gedeelte werkt niet echt mee. Dat de taxi een wrak is en je naast een dikke zwetende negerin zit ook niet) zelfs dan kijken mensen nog om.
Wat zijn die rockster gedachten dan: Nou zo had ik de gedachte dat ik alleen schuwe kinderen en de niet opdringerige ''beloon'' met een zwaai terug en een praatje. Ik ''beloon'' zo ook de aardige mevrouw zonder tanden(die met mij wil trouwen) om toch mijn cola bij haar te kopen en niet 40 meter verder waar de cola kouder is en 4 cent goedkoper. Het maakt me best wel ziek dat ik na een maand als bijzonder wezen gezien te worden door iedereen, me ik hier ook naar ga gedragen. De eerste week deed ik nog aardig tegen iedereen en gaf ik elke random persoon op straat die zijn hand uitstak een hand terug. Maar omdat als ik ergens loop daadwerkelijk ergens naartoe loop(een bijzonder iets in dit land) heb ik daar gewoon geen tijd voor dus moeten keuzes gemaakt worden. Oude lieve mensen hebben voorrang. Lieve schuwe kinderen ook. Opdringerige kinderen krijgen alleen aandacht als ik niets beters te doen heb(wat nog vaak is want ik wacht hier bijzonder vaak). Mensen van mijn leeftijd zitten ergens in de middelmoot en het ligt een beetje aan mijn bui wat ik daarmee doe. Mannen in de leeftijdscategorie 30 t/m 50 zijn meestal taxichauffeurs en staan nog onder opdringerige kinderen. Hopelijk vreet dit mij niet op en blijft mijn ego een beetje klein. Zometeen is prins Timmiey niet meer slechts een absurde brainfart maar werkelijk de identiteit waarvan ik denk dat die bij me past.
Add new contribution