Oh lovely Nepal, you've changed my life and all my goals

Nu ik dit schrijf is het al weer ruim een half jaar geleden dat ik vol spanning in de wachtrij stond om mijn bagage in te checken voor mijn vrijwilligerswerk. Mijn ouders stonden even zenuwachtig aan de andere kant van de hekjes om mij nog een paar laatste blikken toe te werpen. Na een laatste keer zwaaien ging ik toch echt door naar de douane en kon het avontuur beginnen.

Het is gek om daar nu op terug te kijken. Ik wist op dat moment nooit dat deze reis zoveel invloed zou hebben op hoe ik mijn leven na de reis in zou willen vullen en op de keuzes die ik daarna zou maken. Ik durf nu wel te zeggen dat een maand eruit gaan en me inzetten voor anderen echt een van de betere keuzes is geweest die ik tot nu toe heb gemaakt.

Ik merk dat ik enorm enthousiast word als ik anderen over hun plannen hoor vertellen om weg te gaan voor vrijwilligerswerk en dat ik het liefst in hun backpack of koffer zou willen kruipen. Nu is dat natuurlijk niet haalbaar en zelf weer snel teruggaan of ergens anders vrijwilligerswerk doen is met een fulltime master ernaast ook geen directe toekomstmuziek.

Maar wat nu niet kan, kan natuurlijk in een iets verdere toekomst wel en daar kijk ik zeker naar uit. Voor nu wil ik me graag vanuit mijn vertrouwde woonplaats in blijven zetten. Ik kijk liever niet al te veel terug. Dream for tomorrow, live for today and learn from yesterday is een van de spreuken waar ik liever naar streef.

Toch wil ik ook mijn doelen blijven toespitsen op de milleniumdoelen, waar ik gek genoeg voor de JoHo informatieavond nog niet eens van gehoord had! Ik heb ze er nog eens bijgepakt en ben eens nagegaan waar ik wel wat winst kan behalen.

Ik merk dat ik (indirect) het afgelopen half jaar geholpen heb het doel dat er meer kinderen naar school moeten gaan. Hoogtepunt hierbij was natuurlijk tijdens mijn vrijwilligerswerk het schilderen van de school in Thimi. Het schilderen was een enorme verbetering voor de hygiëne van de klaslokalen (die onder zaten met o.a. duivenpoep). Op gebied van de 3 medische doelen heb ik in de apotheek natuurlijk ook veel kunnen doen, mede dankzij de steun van Medeco en alle mensen die hiervoor iets wilden doneren.

Zelf probeer ik nu in mijn dagelijkse leven meer te letten op het milieu, dus ook voor dit doel probeer ik mijn steentje bij te dragen. Ik reis toch vaker met het OV of ik ga fietsen. Ook probeer ik minder gebruik te maken van plastic of het te hergebruiken. Daarnaast probeer ik veel meer eerlijke producten te kopen, iets waar ik voor mijn reis absoluut niet bij stil stond.

De andere doelen vind ik een stuk moeilijker. Ik heb natuurlijk in Nepal wel mijn best gedaan om iets voor arme mensen te kunnen betekenen en ook in Nederland probeer ik vaak donaties aan verschillende organisaties te geven. Het moeilijke is natuurlijk dat organisaties niet altijd het probleem direct bij de kern aan kunnen pakken en dat je als donateur niet altijd het gevoel zult hebben dat je gift een verschil maakt. Toch heb ik in Nepal gezien dat ieder beetje wel degelijk een verschil maakt en dat het dus helemaal geen 'verspilde' donatie is om iets te geven. Dat maakt ook dat ik nu met veel meer plezier verschillende initiatieven steun.

Ik merk dus dat ik met bijna ieder doel wel bezig geweest ben, maar dat ik tot nu toe nauwelijks te maken gehad heb met de gelijke rechten voor mannen en vrouwen. Ik ben hier een groot voorstander van, dus het is voor mij een opvallende gewaarwording. Voor en na mijn vrijwilligerswerk las ik bijvoorbeeld met veel plezier het boek Lean in van Sheryl Sandberg en ik word vaak genoeg als feminist getypeerd. Ik hoop dus ook in de toekomst hier meer mee bezig te zijn en de andere doelen niet uit het oog te verliezen!

Kijken jullie na je reis ook wel eens terug op de milleniumdoelen? Met welke doelen heb jij je het meest bezig gehouden? Heb je misschien tips voor mij? Ik ben erg benieuwd naar jullie reacties.