Na een lange reis ben ik zaterdag om 16:00 aangekomen in Ilula, waar ik de komende weken zal verblijven. Acht uur heb ik in de busgezeten. Tamari kwam me ophalen en samen liepen we naar het weeshuis. Er zijn hier bijna geen taxi's wel DalaDala's. Onzettend veel zelfs! DalaDala's zijn kleine, oude bussen soms zonder deuren en ramen, volgepropt met mensen en rijden ontzettend gevaarlijk. Lopend naar het weeshuis roepen de kleine kinderen langs de weg Mzunguuuu. Tamari legt uit dat dat blanke betekend. Kort kreeg ik een rondleiding door het weeshuis. Me kamer kreeg ik te zien, de douche en de toiletten. Dat was even schikken want het toilet was niet meer dan een gat in de grond, douche kan alleen met koud water en soms is er zelfs geen water om te douchen. Na wat geslapen te hebben heette de meisjes van het weeshuis me welkom met zang en dans. Wat waren zij goed zeg! Helaas niet opgenomen omdat het als verrassing kwam maar zal ik zeker doen als de volgende vrijwilliger komt!

De tweede dag heb ik rustig aangedaan en de overige vrijwilligers leren kennen.

Vandaag heeft Enika mij een rondleiding gegeven bij alle projecten van het IOP. Hierover zal ik in mijn volgende blog meer schrijven. Het leukste vond ik de preschool. Dit is voor kinderen van 4 tot 6 jaar. De kinderen rende op me af Mzunguuu roepend. De kinderen wilde allemaal even opgetild worden je aanraken en wat aandacht krijgen. The elephant class, de vier jarige, stelde zich netjes voor in het Engels en zeiden allen dat ze zes jaar oud waren. Helemaal niet waar, maar dan voelen ze zich gewoon cool.

Morgen ga ik met Tamari mijn werkvergunning regelen in de stad Iringa en dan kan ik woensdag aan de slag....

Ik ben te volgen via: Angeliquedemooij.waarbenjij.nu