Rozengeur en maneschijn

Ik schrijf deze blog vanuit een luxe hotel kamer, met een normale wc, douche, bed en televisie. En dan denk je toch wel na over de grote verschillen tussen ons westerse leven en dan van de kinderen in Tegalrejo. Het relativeert. Wij kunnen terug naar ons leventje dat van alle gemakken voorzien is, maar voor de kids is dit de bittere waarheid. Opgroeien tussen de ratten en prostituees is toch niet helemaal wat ik in gedachten heb bij een zorgeloos leventje.

Maar de kinderen zijn zo enthousiast en hebben zoveel energie! Je ziet alleen dat ze niet in de ideale omstandigheden opgroeien en dat frustreert. Van de week zijn we met ze gaan zwemmen, super toffe dag! Op onze kosten. Helemaal geen punt, want voor in totaal 390.000 rupiah, zo’n 25 euro hebben we een busje geregeld en 23 kinderen een leuke dag bezorgd. Feit is wel, dat niemand, maar echt niemand ‘dankjewel’ heeft gezegd. Ook tijdens andere activiteiten merk je het verschil in opvoeding. Ze lopen weg als ze iets niet kunnen, sommigen schelden ons uit, ze lopen naar buiten om dingen op de grond weg te gooien en er worden spullen van het project gejat.

Dan is het een kwestie van ‘tot 10 tellen’ en weer verder gaan. En altijd die lach op je gezicht. Want als ze zien dat ze worden gewaardeerd, komen ze uit hun schulp en kan je zo met ze lachen! Ze krijgen bij ons de aandacht die ze thuis niet krijgen.

Het is dus niet alleen maar rozengeur en maneschijn, wat soms wordt gedacht wanneer je naar het buitenland gaat. Het is hard werken en je hebt er een heleboel geduld voor nodig. Maar het is een enorme ervaring en ik raad het iedereen aan om een dergelijk vrijwilligersproject een keer te doen. Een keertje buiten je comfort zone te treden en (over)leven in een totaal andere omgeving en cultuur, ook al is het onwijs spannend. Je leert niet alleen jezelf kennen, maar waardeert thuis ook zoveel meer. Vooral de dingetjes die normaal zo vanzelfsprekend zijn, zoals een bed, wasmachine en een stoel. Ja, we zitten hier alleen maar op de grond!

De tijd vliegt en ik heb het verder onwijs naar m’n zin. We hebben nog maar 2 weken met de kids, die zich toch wel aan ons beginnen te hechten (en andersom) en soms al ’s ochtends vroeg op de deur staan te bonken, omdat ze zo graag willen spelen. Maar dit weekend hebben we even een heel tof weekend gehad op het tropische bounty Island Karimunjawa, geweldig! We hebben met een groepje 1,5 dag een boot gehuurd om te snorkelen, witte stranden te bezoeken, met haaien te zwemmen en heerlijk te relaxen. Het goede leven! Maar wel een aantal ‘firsts’ gehad daar. Lees: in m’n voet gebeten door een sharkfish (zo’n 1 meter lang) en over m’n eigen been heen geplast, vanwege een kwallenbeet. Zo houden we het een beetje spannend!
En dan straks weer terug naar huis, waar we ’s nachts een bezem voor de deur hebben staan, omdat we hebben gezien hoe makkelijk je hier kan inbreken!

Hasta la vista!
Maaike

Follow the author: MaaikeArts
Promotions
verzekering studeren in het buitenland

Ga jij binnenkort studeren in het buitenland?
Regel je zorg- en reisverzekering via JoHo!

More contributions of WorldSupporter author: MaaikeArts
Content categories
Comments, Compliments & Kudos

Add new contribution

CAPTCHA
This question is for testing whether or not you are a human visitor and to prevent automated spam submissions.
Image CAPTCHA
Enter the characters shown in the image.
Access level of this page
  • Public
  • WorldSupporters only
  • JoHo members
  • Private
Statistics
[totalcount]